Jak zadbać o prawdziwą złotą jesień?

Na całym świecie zorganizowane systemy emerytalne borykają się z problemami, których rozmiar powiększa się z każdym rokiem. I nie jest to tylko przypadłość Polski, gdzie zdecydowano o podwyższenia wieku emerytalnego do 67 roku życia. Zapewne wielu spędzi ostatnie lata życia na zasiłkach dla bezrobotnych lub wegetując bez nich. Przewidywania co do wysokości przyszłej emerytury budzą w nas niepokój.

W tej sytuacji warto zastanowić się czy jesteśmy w stanie sami sobie poprawić warunki, w jakich będziemy żyć po przejściu na emeryturę lub przed nią. Możemy też pomyśleć o przyszłości naszych dzieci i wnuków.

Dla wielu osób perspektywa prowadzenia aktywnego życia zawodowego do 67 roku życia wydaje się mało prawdopodobna. Jeśli jednak zatroszczymy się o zgromadzenie odpowiednich oszczędności to na emeryturę możemy przejść nawet wcześniej bez pogarszania standardu życia, a po osiągnięciu wieku emerytalnego nie musimy oczekiwać z niecierpliwością skromnej wypłaty z ZUS. Warunek jest jeden – trzeba oszczędzać.

Systematyczne oszczędzanie jest najbardziej skutecznym sposobem pomnażania pieniędzy. Nawet niewielkie sumy gromadzone latami po skapitalizowaniu mogą stanowić duże kwoty. W ten sposób można stworzyć własny, niezależny fundusz emerytalny, bez prowizji i opłat dla firmy zarządzającej.

Emerytura oparta na metalach szlachetnych

Oszczędzając pieniądze w walutach takich jak złotówki czy dolary, musimy pamiętać, że ich wartość opiera się na zaufaniu do emitujących je banków centralnych. Tymczasem system finansowy może upaść w wyniku kryzysu, nacjonalizacji prywatnej własności, wojny, rewolucji czy kataklizmu. Nie wspominając o dewaluacji. Wówczas wszelkie aktywa finansowe narażone są na utratę wartości.

Są jednak aktywa, do których zaufanie przetrwało wieki. Należą do nich złoto i srebro. Historia udowodniła ich ponadczasową wartość, a zaufanie do nich przetrwało różne ustroje społeczne, władców, wojny i kryzysy. Są niezmiennie akceptowane pod każdą szerokością geograficzną. Na nich opierają się rezerwy walutowe największych banków centralnych. Nie ulegają naturalnym procesom degradacji ani nie wymagają zabiegów konserwacyjnych, jak nieruchomości. Mogą być przenoszone, są płynne, łatwe do wyceny i zbywalne w dowolnym miejscu na świecie. Historia systemów finansowych pokazała, że złoto i srebro doskonale zabezpieczają przed skutkami inflacji. W kilkudziesięcioletniej perspektywie oszczędzania na emeryturę ma to kluczowe znaczenie.

Właściwości złota jako sposobu oszczędzania są od dawna racjonalnie wykorzystywane przez ludność, szczególnie w Chinach i Indiach. Poprzez lokowanie wolnych środków finansowych w metalach szlachetnych miliony ludzi widzą szansę dla zapewnienia niezależności ekonomicznej w najtrudniejszym okresie życia, po zakończeniu aktywności zawodowej.

Zamiast powierzać oszczędności instytucjom finansowym, które tracą na wiarygodności, można utworzyć własny fundusz emerytalny, w którego portfelu inwestycyjnym znalazłyby się metale szlachetne, niezależny od kryzysów, błędów polityków, wolne od kosztów zarządzania.

Jak to zrobić?

Kupując co miesiąc złotą sztabkę lub monetę o wadze np. 1/10 uncji można w ciągu 40 lat stać się posiadaczem 48 uncji, czyli 1,5 kg żółtego kruszcu. Według obecnych notowań wartość takiej ilości złota stanowi ok. 65 tys. dolarów, czyli około 220 tys. zł. Jeżeli złoto, analogicznie jak w przeszłości, będzie zabezpieczać przed inflacją, siła nabywcza tej kwoty nie zmieni się nawet za kilkadziesiąt lat.

To spory kapitał dla seniora, stanowiący znaczące uzupełnienie świadczeń emerytalnych. Należy dodać, że zakup złota inwestycyjnego nie jest obciążony podatkiem VAT. Jeśli nie mamy 40 lat na oszczędzanie, zakup złotych aktywów można przyspieszyć kupując większe sztabki lub monety.

Nie mniej atrakcyjnym sposobem gromadzenia oszczędności na emeryturę jest też kupowanie, znacznie tańszego od złota, srebra inwestycyjnego. Za ok. 500 zł możemy kupić nawet 5 sztabek jednouncjowych. Trzeba jednak pamiętać, że jest ono dodatkowo obciążone podatkiem VAT w wysokości 23 proc.

Przykładowe udziały poszczególnych aktywów w portfelu emerytalnym mogłyby wyglądać następująco: 30% złoto, 30% srebro, 15% platyna, 15% pallad, 10% obligacje skarbowe. W zależności od sytuacji na rynku struktura portfela mogłaby być modyfikowana.

Pamiętajmy też, że czas to nasze najcenniejszy skarb i nie można go trwonić. Zwlekanie z decyzją o oszczędzaniu jest błędem nie do naprawienia a jego skutki mogą być zgubne dla jakości naszego życia w przyszłości.

Mennica Wrocławska

www.mennicawroclawska.pl