Kat Inki miał pogrzeb z honorami

„Wstyd. Zażądałem wyjaśnień od dowódcy garnizonu Koszalin, który podjął taką decyzję” – napisał wczoraj na Twitterze wicepremier i minister obrony narodowej Tomasz Siemoniak.

Sprawę nagłośnił Tadeusz M. Płużański, prezes Fundacji Łączka. Chce ona doprowadzić do godnego uczczenia pamięci ofiar terroru komunistycznego, których szczątki IPN odkrył na warszawskich Powązkach.

„Krzyżanowski to pierwszy stalinowski prokurator, któremu IPN – w 1993 r. – zarzucił mord sądowy. Pierwszy, który nie poniósł kary. Pierwszy, ale niejedyny” – napisał Płużański na portalu Wpolityce.pl.

Sądy obu instancji uniewinniły Wacława Krzyżanowskiego od zarzutu. I to mimo że podczas procesu sam przyznał, że „stalinowski system prawny miał charakter przestępczy”.

Krzyżanowski był pułkownikiem Ludowego Wojska Polskiego, absolwentem szkoły oficerów bezpieczeństwa w Łodzi.

W 1946 r. w Gdańsku, jako oskarżyciel posiłkowy, zażądał kary śmierci dla sanitariuszki i łączniczki 5. Wileńskiej Brygady AK, podkomendnej legendarnego mjr. Zygmunta Szen­dzie­larza „Łu­pasz­ki”. „Inkę” zamordowano strzałem w głowę 28 sierpnia 1948 r. Miała 17 lat. Niedawno historycy z IPN szkielet młodej kobiety – prawdopodobnie „Inki” – odnaleźli na cmentarzu garnizonowym w Gdańsku.

Problem przewidzianej prawem asysty honorowej dla byłych komunistycznych dygnitarzy powracał ostatnio m.in. przy okazji pogrzebu ostatniego przywódcy PRL-u gen. Wojciecha Jaruzelskiego i współautora stanu wojennego, byłego szefa MON gen. Floriana Siwic­kiego. Z wystawienia asysty zrezygnowano jednak przy okazji pochówku gen. Tadeusza Pietrzaka, byłego komendanta głównego MO. Powodem był jego udział w akcjach przeciw antykomunistycznemu podziemiu, m.in. Narodowym Siłom Zbrojnym.