Miastu i światu. Polemika z wiceprezydentem Krakowa Andrzejem Kuligiem

Wczorajsze słowa wiceprezydenta Krakowa, Andrzeja Kuliga, który w trakcie sesji Rady Miasta pozwolił sobie na obsobaczenie wieloletniego reportera „Dziennika Polskiego” (więcej TUTAJ), są dowodem na to, że część polityków wciąż nie rozumie, że media nie są ich własnością i poza sprawozdawczością pełnią funkcję kontrolną. Wiceprezydent Kulig nie tylko dyskredytował dziennikarza, ale obraził „Dziennik Polski”, jego Zespół i de facto Czytelników. Dopytywany stwierdził wręcz, że celowo nie wymienił nazwiska reportera, bo „nie będzie zniżał się do pewnego poziomu”. Trudno to skomentować.

Nie urodziłem się wczoraj. Wiedziałem, że będziemy musieli zetknąć się z różnymi naciskami i w zasadzie nie ma tygodnia, by nasze tytuły nie były poddawane różnorakiej presji ze strony polityków lokalnych, ale także niektórych posłów i senatorów wszelkich opcji czy ludzi orbitujących wokół sceny politycznej. Wszystkim im zależy, by rzekome „ich media” były ośrodkiem dystrybucji prestiżu (dla nich) i pogardy (dla ich przeciwników). Wiem, że trudno się przed tym bronić. Pracuję jednak na tyle długo, by wiedzieć, że się da. „Dziennik Polski” pisze wyłącznie dla i w imieniu Mieszkańców Krakowa i Małopolski. Prędko się to nie zmieni, a będzie lepiej dla nas wszystkich, jeśli zrozumie to i Pan wiceprezydent i inni „żywotnie zainteresowani”.

Być może do niedawna w Krakowie panowało przekonanie, że krzykiem, połajankami, naciskami lub odwrotnie - przechodzeniem na „ty” i fraternizacją można wpływać na media. Te czasy właśnie mijają. Dziennikarze „Dziennika Polskiego” wykonują zawód zaufania publicznego i jako tacy podlegają ochronie. Nasza redakcja jest pod parasolem Centrum Monitoringu Wolności Prasy i wszelkie próby wpływania na naszą pracę będą tam natychmiast zgłaszane i ogłaszane urbi et orbi.