Muzeum, nie izba pamiĘci

Warto jedynie dla przykładu stwierdzić, że nieporozumieniem jest nazywanie Muzeum Armii Krajowej "lokalną izbą pamięci narodowej", gdy posiada ono wielotysięczne zbiory muzealiów i archiwaliów oraz kilkunastotysięczny księgozbiór, a tylko sale ekspozycyjne mają obecnie powierzchnię 650 metrów kwadratowych.
Nieporozumieniem, czy raczej pomówieniem jest zarzut niekompetencji i zmarnowania przez dyrekcję Muzeum AK ośmiu ostatnich lat. W latach 2001 - 2007 w samej tylko siedzibie muzeum zorganizowano 18 wystaw czasowych, wielką liczbę wykładów, odczytów, pokazów filmów, lekcji muzealnych a nawet konferencji naukowych, zaś zbiory muzeum uległy więcej niż potrojeniu.
Nie jest prawdą, by ekspozycja istniejąca od 1999 roku nie była zmieniana. Jest ona systematycznie uzupełniana o najcenniejsze nabytki, jak choćby mundur gen. T. Bora-Komorowskiego czy bojowy Sztandar Inspektoratu Rzeszów AK. Tworzenie zaś nowej ekspozycji stałej - mając w bliskiej perspektywie generalną przebudowę siedziby muzeum - byłoby karygodnym marnotrawieniem finansów publicznych. W ubiegłym roku powołano już jednak dwa zespoły ekspertów ds. scenariusza historycznego (z koordynatorem prac dr. Andrzejem K. Kunertem) i projektu wystawienniczego (z koordynatorem prac prof. Maciejem Radnickim) nowej ekspozycji stałej, która zostanie zrealizowana po ukończeniu prac budowlanych.
Muzeum nie zmarnowało ostatnich lat. Od 2005 roku dyrekcja przygotowuje inwestycję rewaloryzacji i adaptacji budynku dla potrzeb Muzeum AK. Przygotowano i przeprowadzono międzynarodowy konkurs architektoniczno-koncepcyjny na wykonawcę dokumentacji projektowej dla ww. inwestycji - 2005 r.
Na podstawie umowy z Gminą Miejską Kraków uzyskano tytuł prawny do zajmowanego obiektu i prawo podejmowania działań inwestycyjnych w obiekcie - 2006 r.
Przygotowano i zweryfikowano dokumentację projektową w zakresie koncepcji pokonkursowej i projekt budowlany - 2007 r.
Opracowano wniosek wraz z dokumentacją, co zaowocowało uznaniem ww. zadania za projekt kluczowy dla rozwoju województwa małopolskiego i wpisaniem go do Indykatywnego Wykazu Indywidualnych Projektów Kluczowych w ramach Małopolskiego Regionalnego Programu Operacyjnego 2007-2013 z kwotą dotacji UE w wysokości 8 mln euro. Realizacja zadania została uznana za istotną z punktu widzenia rozwoju społeczno-gospodarczego, a konkretnie w umocnieniu europejskiej pozycji Krakowskiego Obszaru Metropolitalnego i rozwoju funkcji metropolitalnych. Równocześnie zadanie to zostało wpisane do Wieloletniego Planu Inwestycyjnego Miasta Krakowa na lata 2007-22.
Opracowano dokumentację przetargową (SIWZ i projekt umowy) konieczną do wyłonienia inżyniera kontraktu, tj. podmiotu pełniącego funkcję inwestora zastępczego, obsługującego dotację z EFRR w ramach MRPO 2007-13 oraz zapewniającego certyfikację inwestycji.
Obecnie muzeum ma gotowy projekt budowlany (w granicach posiadanej przez gminę nieruchomości). Po uzyskaniu projektu wykonawczego (w kwietniu br.) wystąpi o pozwolenie na budowę dla pierwszego etapu inwestycji, którego zakres obejmie rewaloryzację i adaptację budynku. Uzyskano decyzję o warunkach zabudowy. Teraz nastąpi wyłonienie inżyniera kontraktu, a następnie generalnego wykonawcy, co da możliwość rozpoczęcia prac budowlanych w lipcu br.
Wobec przytoczonych faktów, które są efektem decyzji prezydenta i Rady Miasta Krakowa, marszałka, Zarządu i Sejmiku Województwa Małopolskiego, a także Komitetu Rady Ministrów, twierdzenia, iż "nikt z krakowskich polityków nie przejawia poważnego zainteresowania realizacją ambitnych planów dotyczących muzeum" jest absurdalne.
Uznając za bezcenny edukacyjnie przekaz o poświęceniu dla Ojczyzny Żołnierzy Armii Krajowej i Cywilnych Funkcjonariuszy Polskiego Państwa Podziemnego w tym projekcie znaleziono odpowiednią oprawę dla niego, budując muzeum nowoczesne, korzystające ze wszystkich aktualnych i dostępnych zdobyczy nauki oraz techniki dla tego celu.
ADAM RĄPALSKI*
*Autor jest dyrektorem Muzeum Armii Krajowej w Krakowie