Na miasteczku

Zofia Gołubiew: DROBIAZGI KULTURY

Powtarzam: tylko niektórych.

Ostatnio po raz kolejny złą sławą okryło się Miasteczko Studenckie AGH pomiędzy ulicami: Czarnowiejską, Reymonta i Piastowską. Mówię o tragicznym napadzie w czasie juwenaliów. Jest to teren, przez który często przechodzę. W zeszłym roku przeprowadzano tam remont kolejnego domu akademickiego. Z przerażeniem obserwowałam, jak charakterystyczną, rytmicznie czarno-biało podzieloną fasadę zamalowano jednym jasnoszarym kolorem, co zmieniło ją w nudną, martwą płaszczyznę. Byłam oburzona – zniszczono przecież coś cennego!

Ale nigdy nie należy oceniać niczego przed dogłębnym zapoznaniem się z daną sprawą. Otóż, po pewnym czasie, kiedy znów znalazłam się obok tego akademika, zobaczyłam pięknie, z dbałością o szczegół odnowioną fasadę. Okazało się, że tamto jednolite to był tylko podkład. Teraz został przywrócony rytm pionowych i poziomych pasów, tworzonych przez okna – również rytmicznie podzielonych ramami – oraz mniejsze i większe prostokąty czerni i jasnej szarości pomiędzy nimi. W rezultacie budynek wygląda tak, jak został zaprojektowany, mimo że wewnątrz został zmodernizowany. Zadbano też o zieleń przed nim.

Tak wygląda dom, w którym mieszkają studenci zapewne nawet niewiedzący, z kim czy z czym należy kojarzyć nazwę ich siedziby: „Filutek”. Nikt z nich przecież nie może pamiętać rysuneczków Lengrena w „Przekroju”.

Również pięknie, z poszanowaniem zabytkowego już charakteru elewacji odnowiono inne akademiki: „Strumyk”, „Bonus”, „Hajduczek”. Czekają kolejne: „Promyk”, „Kapitol”, „Babilon” i ten niesławny „Straszny dwór”, przy którym zdarzyło się nieszczęście.

Myślę, mam nadzieję, że elegancja otoczenia wpłynie choć trochę na bardziej kulturalne zachowania i obyczaje studentów. Oby.