Nie mogę się oprzeć...

Andrzej Kozioł: MOIM ZDANIEM

**Nie inaczej jest z moimi felietonami. Kiedy listopad przechyla się w stronę grudnia, kiedy na ulicach, w supermarketach i na telewizyjnych ekranach pojawiają się choinki oraz święci Mikołajowie, kiedy na użytek komercji zaczynają rozbrzmiewać kolędy, nie mogę się oprzeć...

Nie mogę się oprzeć i znów piszę felieton. O tym, że kolędy zawsze śpiewało się dopiero w Wigilię, że święty Mikołaj z supermarketu, to nie święty Mikołaj, ale Santa Claus, obcy naszej kulturze, tak jak obce są Walentynki i Halloween. Bo prawdziwy święty Mikołaj paradował w złocistym ornacie, w infule, a w rękach trzymał pozłocisty pastorał, podczas gdy importowany Santa Claus chadza w czymś w rodzaju piżamy, a na głowie nosi szlafmycę.

Stąd i ten felietonik, podobny do wielu wcześniej napisanych. Ot, taka próba zawracania potężnej rzeki hamburgeryzacji, komercjalizacji naszej kultury...