Nie tylko turystyka

- Średni zarobek wynosi tu 800-1000 euro netto, jednak trzeba pamiętać, że - jak wszędzie - uposażenie zależy od wielu czynników, m.in. od posiadanego wykształcenia, umiejętności, rodzaju wykonywanej pracy, a także od tego, w jakiej części kraju się zamieszka. Są regiony bogatsze i uboższe, przykładowo w okolicach Lublany i w samej stolicy, a także w innych większych miastach zarabia się więcej, ale na północnym wschodzie - znacznie mniej. Koszty życia i utrzymania są wysokie. Wzięty lekarz albo inżynier może zarobić nawet równowartość 1700-2000 euro netto, ale za wynajęte mieszkanie zapłaci minimum 500 euro, a na świadczenia wyda co najmniej 250 euro. Jeśli ma na utrzymaniu niepracującą żonę i dzieci, musi opłacić ubezpieczenie, utrzymać samochód, to na inne wydatki nie zostanie mu zbyt wiele.
-**Ilu Polaków pracuje w**Słowenii?
- Łącznie, w ciągu roku, około 400 osób. Nie jest to więc szczególnie przez nas oblegany rynek. -**Jaki stosunek do**pracowników obcokrajowców mają słoweńscy pracodawcy?
- Bardzo pozytywny. Oczywiście, jak wszyscy pracodawcy pod słońcem, preferują swoich rodaków, ale jeśli potrzebują pracowników o określonych, specjalistycznych kwalifikacjach, których nie mogą znaleźć u siebie, to chętnie zatrudniają cudzoziemców. Aktualnie np. z dużym zainteresowaniem spoglądają w kierunku naszych specjalistów w dziedzinie turystyki. W Słowenii tak naprawdę jest jedna jedyna szkoła, która kształci takich fachowców, można więc mówić o dużych brakach kadrowych w tym zakresie. Jest sporo miejsc pracy w hotelach i restauracjach. -**W**jakich jeszcze branżach brakuje pracowników?
- Istnieje duże zapotrzebowanie na inżynierów i innych przedstawicieli zawodów technicznych. Podobnie jak w Polsce, w Słowenii kształci się zbyt wielu humanistów, zwłaszcza socjologów, a brakuje chętnych na trudniejsze studia techniczne. Jest też sporo wakatów wśród lekarzy. Tutejsza służba zdrowia pozostaje na bardzo wysokim poziomie. Pacjenci w ramach ubezpieczenia, w niektórych tylko przypadkach za niewielką dopłatą, otrzymują bardzo fachową opiekę. -**Trzy lata temu głośny był przypadek deportowania do**Polski naszych rodaków, którzy przez krótki czas pracowali na**słoweńskich plantacjach. Powodem takiego potraktowania ich przez miejscowe władze było to, że pracodawcy nie podpisali z**nimi formalnych umów. Czy nasza placówka dyplomatyczna**jest zmuszona**często interweniować w**sytuacji łamania praw naszych pracowników?
- Nie, tamten przypadek był odosobniony. W tej chwili podejmujemy pracę w Słowenii bez zezwolenia, a ponadto obowiązuje przepis, że już samo dopuszczenie do pracy jest równoznaczne z podpisaniem umowy o pracę. Oczywiście zdarza się, że pracodawcy nieterminowo wypłacają pracownikom wynagrodzenia, jednak są to naprawdę rzadkie przypadki. -**Czy brak znajomości języka jest przeszkodą w**zdobyciu pracy w**Słowenii?
- Jak wszędzie. Jednak słoweński, jako język słowiański, nie jest dla nas zbyt trudny. By go opanować w stopniu umożliwiającym swobodną komunikację, wystarczy solidnie przysiąść fałdów przez pół roku. -**Co by Pani radziła Polakom, którzy biorą pod**uwagę podjęcie pracy w**Słowenii?**
- Przede wszystkim radziłabym im szukać jej jeszcze w Polsce, przez Internet. Tutejsze urzędy pracy zamieszczają w Internecie wszystkie swoje oferty. Podobnie czynią pracodawcy, ponadto wielu z nich publikuje oferty pracy we wtorkowym dodatku do największego w Słowenii dziennika "Delo".
Rozmawiała: ALEKSANDRA NOWAK