Oddana Kresom

Prof. Anna Krzysztofowicz - dostrzegała Boga w człowieku potrzebującym

Jak każdego roku, tak i tym razem w Domu Polonii spotkali się działacze Stowarzyszenia Wspólnota Polska na okolicznościowym opłatku. I jak w poprzednich latach gościem wspólnoty był kardynał Franciszek Macharski. Gospodarz spotkania prof. Zygmunt Kolenda wspomniał osoby, które w ubiegłym roku na zawsze opuściły grono przyjaciół wspólnoty. Wśród nich wymienił prof. Annę Krzysztofowicz.

Z największym poświęceniem kierowała Komisją Rektorską do spraw Kontaktów z Polakami z terenów byłego ZSRR. Jako jej przewodnicząca działała bardzo aktywnie w latach 1990-1995, inicjując na szeroką skalę zakrojoną akcję pomocy materialnej oraz naukowej dla rodaków zza Bugu. Ukoronowaniem tych wysiłków były organizowane przez nią w latach 1990-1995 wyjazdy z pomocą charytatywną. To wówczas autokary UJ oznakowane Polskim Czerwonym Krzyżem przemierzały trasy: Medyka - Lwów - Rudki - Komarno - Sambor - Drohobycz - Medenice - Rozdół - Stryj - Lwów - Złoczów - Gródek Podolski docierały do Krzemieńca i Kamieńca Podolskiego. Wiozły m.in. brakujące lekarstwa, żywność, środki czystości oraz polską literaturę.
Równocześnie Komisja Rektorska pod przewodnictwem prof. Anny Krzysztofowicz zainicjowała akcję ściąganie zdolnej młodzieży polskiego pochodzenia na studia w polskich uczelniach. Teraz na wielu uczelniach w Polsce podejmuje studia młodzież polskiego pochodzenia z Ukrainy, Białorusi i Litwy. Aby dokonać wyboru kandydatów i przysposobić ich do studiów w Polsce, organizowane były na uniwersytecie 3-tygodniowe kursy przygotowawcze, przy współpracy ze Wspólnotą Polską w Krakowie. Równocześnie otrzymywali podręczniki używane w polskich liceach, które miały im pomóc w uzupełnieniu braków programowych. Taką opieką zostały też otoczone Szkoły nr 10 oraz nr 24 we Lwowie. Do końca była prof. Krzysztofowicz czynnym członkiem Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich, które odznaczyło ją Złotą Odznakę.
Jako człowiek głęboko religijny, nie manifestowała swej wiary, ale dostrzegała Boga w człowieku potrzebującym. W latach 1981-1987 pełniła funkcję przewodniczącej Archidiecezjalnego Komitetu Pomocy Osobom Represjonowanym. Była silnie związana z ośrodkiem duszpasterskim przy kościele św. Anny, dlatego kardynał Franciszek Macharski powołał ją na kuratora Bratniej Pomocy Akademickiej im. św. Jana Kantego.
Nie należy zapominać także o aktywnej działalności prof. Anny Krzysztofowicz w krakowskim środowisku ormiańskim, z którym się utożsamiała i związała. Jednym z jej antenatów był żyjący w XVII w. biskup ormiański, zaś dziadek jej Deodad Krzysztofowicz pod koniec XIX w. przeniósł się z rodziną z Podola pod Lwów. W 1990 r. została naczelnym redaktorem Biuletynu Ormiańskiego Towarzystwa Kulturalnego.
Prof. Krzysztofowicz zasłużyła sobie na wdzięczność wielu osób oraz wielu instytucji. Zdobyty autorytet i poważanie starała się wykorzystać dla dobra innych. Spełniała ważną rolę w środowisku naukowym Uniwersytetu Jagiellońskiego, w pracy społecznej i organizacyjnej podejmowała coraz to nowe wyzwania i inicjatywy, które teraz realizują już inni. Zachowywała zawsze, nawet w trudnych czasach, postawę człowieka niezwykle prawego, otwartego i wrażliwego na krzywdę ludzką.
DANUTA QUIRINI-POPŁAWSKA