Piotruś Pan z puszystym ogonem

Curl z hodowli Blue Eminence American Curls

Zaczęło się - a jakże - w USA, a konkretnie w Kalifornii. Państwo Ruge przygarnęli bezdomną, czarną kotkę o dziwnie wywiniętych uszach. Nie zwracali na ten defekt uwagi aż do chwili, gdy Shulamith w 1981 r. urodziła kociaki. Połowa z nich odziedziczyła kształt uszu po matce. Taka niezwykłość nie była jednak efektem zabiegów hodowlanych, lecz naturalną mutacją, powodującą zgrubienie chrząstki ucha. W efekcie uszy tej rasy kotów wywijają się do tyłu, tworząc kąt od 90 do 180 stopni. Rzecz jasna, najbardziej cenne są koty z uszami najbardziej wywiniętymi. Ważne jest jednak to, że nietypowy kształt uszu nie ma żadnego wpływu na kocie zdrowie.

Rasa American Curl - bo tak zostały nazwane te koty - szybko podbiła Amerykę, a następnie resztę świata. Kocięta osiągały astronomiczne ceny, a organizacje felinologiczne szybko uznały odrębność tej rasy. Popularność curli wynika nie tylko z niezwykłego wyglądu. Są to bowiem koty bardzo towarzyskie, kochające ludzi, lojalne i oddane. - Choć żyją długo, nigdy nie stają się w pełni dorosłe - mówi pani Danuta, właścicielka hodowli Blue Eminence American Curls. - Ich charakter można określić jako syndrom Piotrusia Pana. Bez względu na wiek, pragną zabawy i nie jest niczym niezwykłym zobaczyć 12-letniego curla figlującego i skaczącego za ulubioną zabawką z kociakiem 12-tygodniowym. Jednocześnie pozbawione są agresji i są znakomitymi przyjaciółmi.

Koty te są bystre i inteligentne, lubią asystować właścicielom we wszystkich czynnościach - od wspólnego oglądania telewizji do kąpieli - nie ograniczając się tylko do patrzenia. Można je nauczyć komend: proś, przynieś, usiądź i szybko się uczą, jak należy chodzić na smyczy. Nie są zbyt gadatliwe, a swoje zdanie wyrażają przez coś w rodzaju gruchania.

Curle zostały zaliczone go kategorii kotów półdługowłosych. Występują we wszystkich odmianach barwnych, dopuszczone są także wszystkie barwy ich okrągłych oczu. Uszka ozdobione są kitkami, a ogon jest długi i puszysty. Sierść, mimo iż dość długa, pozbawiona jest gęstego podszerstka, a więc łatwo ją pielęgnować. Wystarczy codziennie albo nawet co kilka dni wyczesać kota, a w razie potrzeby - raz na miesiąc wykąpać. Poza tym pielęgnacja ogranicza się do standardowych zabiegów, czyli czyszczenia uszu i obcinaniu pazurków.

Z żywieniem także nie ma kłopotów. Należy im podawać suchą i mokrą karmę dobrej jakości, do picia - wodę, a jako nagrodę - jakiś "ludzki" przysmaczek, np. kawałek wędliny lub żółtego sera. Curle lubią bowiem ludzi i to, co z nimi związane, a więc także jedzenie. Na szczęście nie mają tendencji do tycia. Nie są to zresztą koty duże; kotki osiągają bowiem wagę 2,3-3,2 kg, natomiast kocury - 3,2 do 4,6 kg.

Rasa American Curl jest w Polsce jeszcze bardzo rzadka. Prócz skromnej puli genetycznej - w naszym kraju są bowiem zaledwie trzy kocury hodowlane - wiele osób zniechęcają trudności związane z hodowlą tej rasy. M.in. chodzi o to, że charakterystyczny kształt uszu rozwija się u kociąt do 4 miesiąca życia, a więc muszą one dłużej przebywać u hodowcy. Cena kociaka "na kolanka" zależy od stopnia wywinięcia uszu i waha się pomiędzy 800 a 1700 zł.

Barbara Matoga