Dorożka a społeczeństwo obywatelskie

Marek Kęskrawiec: EDYTORIAL

Otrzymaliśmy od Was setki telefonów oraz e-maili, w których wyraziliście poparcie dla petycji do władz miasta, w której domagamy się zakazu wjazdu dorożek na Rynek Główny, jeśli temperatura przekracza 28 st. C w cieniu. Petycję wciąż możecie podpisywać w redakcji "Dziennika Polskiego”, w kawiarni "Nowa Prowincja” (ul. Bracka 3), a także w siedzibie Krakowskiego Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami (ul. Floriańska 53). Dostępna jest również na naszej stronie internetowej.

Oprócz wyrazów poparcia spotkaliśmy się z szyderstwami, na szczęście nielicznymi. W stylu: "Zamiast ulegać lewackim fobiom, zajęlibyście się lepiej biednymi Polakami, którzy ledwo wiążą koniec z końcem”. Otóż, zajmujemy się nimi codziennie i nie widzimy problemu, by łączyć to z obroną praw zwierząt. Jeśli dla naszych krytyków symbolem polskości jest wiejski pies przywiązany do budy na metrowej smyczy, na dodatek bez miski z wodą, albo koń słaniający się na nogach w 40-stopniowym skwarze w centralnym punkcie milionowego miasta – to najwyraźniej inaczej rozumiemy nie tylko polskość, ale i człowieczeństwo.

Przy okazji warto zwrócić uwagę na jeszcze jedną kwestię. Nie mamy zamiaru zrzucać całej winy na dorożkarzy. Ktoś im wydał zezwolenia, ktoś też wsiada do ich dorożek. Każdy, nawet najmądrzejszy przepis, uznany zostanie za głupią szykanę bijącą w wolność gospodarczą, jeśli nie zostanie poprzedzony solidną informacją, dlaczego jest wprowadzany. Od formalnego zakazu pracy koni w skwarne dni ważniejsza jest świadomość. Nie bójmy się dyskutować z fiakrami, rozmawiajmy z turystami, kiedy pakują się w upał do dorożek.

Na tym polega społeczeństwo obywatelskie.