(Nie) prowadzi Kulawik ślepawego

Przemysław Franczak: EDYTORIAL

To jednak nie zmienia faktu, że nowy szkoleniowiec wydaje się być na trudne czasy w Wiśle opcją najlepszą. Najlepszą z najtańszych, ma się rozumieć, no, ale inne teraz w krakowskim klubie nie wchodzą w grę. Kryzys, jak wszędzie (choć "kryzys” to naturalnie pojęcie względne; Kulawik i tak będzie miesięcznie zarabiał więcej od premiera najjaśniejszej RP).

Ciekawe jednak, że w Wiśle, z miną króla oszustów udają, że najważniejsza była chłodna kalkulacja kompetencji, a nie stanu bud-żetu. Tak, jakby zapomniano, że Kulawik już dwa razy był trenerem tymczasowym "Białej Gwiazdy” (teraz w sumie też nim jest, żaden szkoleniowiec nie jest przecież wieczny, tutaj zwłaszcza) i wtedy nikt nie dostrzegł w nim fachowca gotowego do długodystansowej pracy. Wiślacki PR myśli więc jedno, a mówi drugie, co nie dziwi – każdy PR już tak ma.

Można więc widzieć zalety Kulawika głównie w tym, że mało zarabia (relatywnie, jak na obowiązujące w polskim futbolu widełki, ba, widły płacowe), lubi go Bogusław Cupiał i nie będzie marudził – jak każdy nowy trener w Wiśle ma w zwyczaju – że klub nie ma bazy treningowej i akademii piłkarskiej z prawdziwego zdarzenia, ale... świetnie się stało.Wisła, przez przypadek, zmuszona okolicznościami, funduje sobie dobrego trenera. Wiadomo, od razu narzuca się dowcip, że prowadzi Kulawik ślepawego, ale to nie ten przypadek. Oczywiście do momentu, w którym piłkarze przestawią wajchę i postanowią go zmienić na kogoś innego.