Przepraszam, czy w Krakowie biją?

Ewa Kopcik: EDYTORIAL

Skarżą się na coraz większe wymagania. Anonimowo mówią, że system motywacji finansowej właściwie nie istnieje. Zamiast o nagrodach, mówi się o wzmocnieniu kontroli i nadzoru, co w praktyce oznacza zastraszenie. Przykład?

W ub.r. komendant Janusz Wiaterek – w ramach walki z korupcją – wydał polecenie służbowe, które do dziś funkcjonuje jako polecenie inwigilacji. Jeden z jego punktów zobowiązywał naczelników oddziałów do zgłaszania podejrzanych zachowań strażników, czyli np. problemów finansowych, życia na kredyt i "nienaturalnie bliskich osobistych relacji pomiędzy pracownikami”. Komendant się z tego wycofał, ale strażnicy twierdzą, że to nie znaczy, iż przestano ich inwigilować.

Komendant dziś mówi: – Zmodyfikowaliśmy zapis na bardziej ogólny i zrozumiały, aby nie kojarzył się nikomu z inwigilacją. Nie oczekuję żadnych informacji szczegółowych na temat życia prywatnego strażników. Chcę jedynie wskazania wątpliwości, które mogą ewentualnie się pojawić.

Szwankuje też wyszkolenie i znajomość prawa. Do kompetencji strażników należy doprowadzanie pijanych do izby wytrzeźwień, ale przepisy wyraźnie stanowią, że mogą interweniować, jeśli nietrzeźwy daje powód do zgorszenia albo zagraża sobie lub innym. Bogdan M., emerytowany policjant, nie siał zgorszenia, nie było więc podstaw do interwencji.

Strażnik nie powinien natomiast obojętnie przechodzić obok chuliganów, raczących się piwem, zaczepiających przechodniów i "rzucających mięsem”. Niestety, bardzo często strażnicy udają, że niczego nie widzą.