Plwają na siebie

Jan Pietrzak: JAK W KABARECIE

Śmiech rozległ się nad krajem tak wielki, że powstał huragan łamiący drzewa. Jest w ludzkiej psychice taka sprężynka, że kłamstwo potrafi bawić, śmieszyć. Dlatego w telewizyjnych kabaretach chłopy często przebierają się za baby, cham udaje inteligenta, złodziej policjanta itp... Przebieranka jest widoczna, oczywista, a jednak publika rechocze. Znany to chwyt i od dawna stosowany w komediach.

Nasz rząd nieraz już wpadł na pomysł, by coś śmiesznego podrzucić społeczeństwu. Tym razem grubego wica o prawdomównym premierze palnął Graś. No i ogarnął nas śmiech pusty, a potem litość i trwoga. Trwoga bierze się stąd, że żarty rządu są kosztowne, a za całą zabawę płacimy wszyscy. Nawet pokorne lemingi. Chcemy, czy nie chcemy, minister Wicek Jacek wyciśnie z nas opłatę, nie odliczając kosztów uzyskania, plus VAT.

"Być wolnym, to móc nie kłamać” – taką myśl zanotował Albert Camus. Pokażcie mi w naszym rządzie i w rządzących mediach kogoś, kto może sobie pozwolić, by nie kłamać. Cała ta władza polega na nieustannym łgarstwie. Tak w nie zabrnęli, że nie mają odwrotu. Muszą pogrążać się coraz bardziej. Dlatego w czarnych snach może nas dopaść skrajnie pesymistyczne pytanie, czy Polska zdoła się w przewidywalnej przyszłości wydobyć z obecnego zamętu, podnieść się na duchu? Jest się nad czym zadumać. Jak pisał w podobnych okolicznościach wieszcz Adam:

O czymże dumać na paryskim bruku,

Przynosząc z miasta uszy pełne stuku

Przeklęstw i kłamstwa, niewczesnych zamiarów,

Za późnych żalów, potępieńczych swarów!

I dalej o Polakach w tamtym czasie, w tamtej sytuacji…

Gdy w niebie nawet nadziei nie widzą!

Nie dziw, że ludzi, świat, siebie ohydzą,

Że utraciwszy rozum w mękach długich,

Plwają na siebie i żrą jedni drugich!