Poczet rektorów Uniwersytetu

   W 1513 r. uzyskał stopień bakałarza sztuk wyzwolonych. Na magistra artium został promowany w 1519 r. Po zakończeniu studiów objął rektorat szkoły katedralnej na Wawelu. Obowiązki rektora szkoły katedralnej sprawował w latach 1519-1526. Od 1519 r. do 1526 r. był także docentem extraneusem na Wydziale Artium. Komentował wówczas dzieła Arystotelesa, Piotra Hiszpana oraz Cycerona. Jako profesor był w Uniwersytecie Krakowskim jednym z największych zwolenników humanizmu.
   W latach trzydziestych XVI w. Antoni z Napachania rozpoczął studia teologiczne. W 1538 r. uzyskał stopień bakałarza teologii. Od 1539 r. został wykładowcą na Wydziale Teologicznym. Doktorat teologii uzyskał w 1540 r. W 1553 r. objął obowiązki dziekana kapituły kolegiackiej św. Floriana. Urząd ten sprawował do końca życia. W październiku 1552 r. został wybrany rektorem Uniwersytetu Krakowskiego na semestr zimowy 1552/1553 r. Obowiązki rektora pełnił jeszcze dwukrotnie w semestrach letnim 1553 r. i zimowym 1553/1554 r. W 1554 r. został plebanem w Starym Korczynie.
   W 1559 r. wydał książkę "Enchiridion, to jest książki ręczne o nauce chrześcijańskiej, czego sie chrześcijański człowiek dzierżeć ma czasu niniejszej różności wiary". Dzieło to zostało napisane po polsku, by argumenty dotarły do szerokiej rzeszy czytelników. Używając języka narodowego w dyskusji religijnej, Antoni z Napachania posłużył się tu bronią używaną przez reformację, czyli językiem narodowym. W dziele swym starał się wyjaśnić główne kwestie sporne wśród chrześcijan w sprawach wiary, wynikłe po wystąpieniu Marcina Lutra. Książka ta - mimo iż oparta została na argumentach zaczerpniętych z "Biblii", ojców Kościoła oraz szerokiej literatury - nie odegrała większej roli w polemice religijnej tego okresu.
   Antoni z Napachania zmarł po dwuletniej chorobie 1 września 1561 r.
ZDZISŁAW PIETRZYK