Pokój dla dziecka

Urządzenie pokoju dziecięcego wymaga podjęcia szeregu starannie przemyślanych działań

 Rozplanowanie wnętrza pokoju dziecięcego ulega zmianom z upływem czasu i dorastaniem małego użytkownika. Wystrój staje się coraz bardziej uzależniony od indywidualnych zainteresowań i potrzeb dziecka.
 Małe dzieci, od 2 do 4 lat, potrzebują przede wszystkim dużo miejsca do swobodnej zabawy. Ruchliwość dziecka i ciekawość przedmiotów znajdujących się wokół powodują, że często nawet najbardziej czujni opiekunowie nie są w stanie utrzymać kontroli nad zachowaniem dziecka. Istotne jest umieszczenie ograniczonej ilości mebli, sprowadzających się do koniecznych sprzętów, czyli łóżeczka lub małego tapczanu, regałów na zabawki, niewielkiej szafki na ubrania. Wygospodarowanie dużej powierzchni do zabaw pozwala swobodnie kształtować dziecku swoje otoczenie.
 Przede wszystkim należy zatroszczyć się o podłogę - teren zabaw małego dziecka. Wygodę zapewni mu miękka wykładzina dywanowa, najlepiej w żywym kolorze w wesołe wzory. Na podłodze warto zgromadzić również dużo poduszek w różnej formie i jak najszerszej gamie kolorystycznej. Będą to lekkie moduły do zabaw pobudzających i rozwijających wyobraźnię, służące również do siedzenia. Ściany w pokoju małego dziecka należy w dużej części przeznaczyć na ekspozycję rysunków, własnoręcznych wycinanek i innych prac ręcznych. Ekspozycja prac naszych pociech zawsze stanowi oryginalną dekorację nie tylko w ich własnym kąciku. Umieszczenie na ścianie specjalnej płyty, przeznaczonej do swobodnego malowania i rysowania, pozwoli nam łatwo kontrolować spontaniczną dziecięcą twórczość i oszczędzić pozostałe ściany.

Planowanie przestrzeni

 W miarę upływu czasu pojawiają się nowe potrzeby, co odzwierciedla się w wyposażeniu wnętrza pokoju. Niski regał zastępujemy nieco większym i wyższym, tak by obok zabawek znalazło się miejsce na książki i inny sprzęt. Więcej miejsca zajmie również łóżko lub tapczan, a pod oknem należy wygospodarować miejsce na małe biurko i krzesło, dostosowane do wzrostu młodego człowieka.
 W pomieszczeniu dziecka w wieku szkolnym biurko należy wymienić na większe, dbając o dobre jego oświetlenie światłem dziennym. W wypadku dzieci piszących i rysujących prawą ręką światło dzienne powinno padać z lewej strony, dla leworęcznych - odwrotnie. Źródło światła nigdy nie powinno znajdować się za plecami siedzącego przy biurku dziecka. Powierzchnia blatu powinna być doświetlona dodatkowo oświetleniem sztucznym, w postaci lampy stojącej na stole lub podłodze, bądź oprawy podwieszanej. Żarówka jednak stanowi jedynie uzupełnienie oświetlenia naturalnego, nie może go zastąpić całkowicie. Długotrwałe korzystanie wyłącznie z oświetlenia sztucznego może doprowadzić do przemęczenia wzroku dziecka.

W pokoju o małym metrażu

problem braku miejsca mogą rozwiązać meble wielofunkcyjne, mobilne, umożliwiające łatwą zmianę przeznaczenia określonej powierzchni. Dobrym, choć wymagającym więcej zaangażowania rozwiązaniem jest zbudowanie podestu z wysuwanym miejscem do spania, antresoli lub łóżka piętrowego. Staje się to nieodzowne wówczas, gdy z jednego pomieszczenia korzysta dwoje lub troje dzieci. Oprócz dobrego wykorzystania powierzchni, łóżko piętrowe lub antresola mogą stanowić sporą atrakcję, jako elementy odbiegające od pewnej monotonii mebli typowych, a przy okazji świetnie sprawdzają się jako miejsce do zabawy, wspinania się i gimnastyki. Efektownym uzupełnieniem piętrowej konstrukcji może stać się zabawna zjeżdżalnia, której zamontowanie wzbogaci wnętrze i być może zmobilizuje śpiochów do rannego wstawania.
 Przy budowie łóżka piętrowego wielkość stelaży podtrzymujących materac dostosowujemy do potrzeb dziecka, mocując górne posłanie na wysokości takiej, aby siedzący młody użytkownik nie dotykał głową sufitu, dolne zaś - by nie przeszkadzała mu część górna. W celu zapewnienia konstrukcji odpowiedniej sztywności i wytrzymałości należy solidnie przymocować ją do ściany lub podłogi i sufitu. Niezwykle użyteczne są łóżka piętrowe, połączone z szafą. Stanowi ona wówczas stabilny element nośny dla stelaża górnego oraz podręczną garderobę.
 Łatwym do wykonania elementem, pozwalającym efektownie wykorzystać przestrzeń pomieszczenia, jest podest. Wysokość ok. 45 cm pozwala zabudować wysuwane, jak szuflada, posłanie lub ukryć różne, praktyczne schowki. Platforma na podeście może stanowić dobre miejsce zabaw, nauki i odpoczynku, gdyż wysokość pozostająca między podestem a sufitem, nawet w niewysokich mieszkaniach, pozwala na umieszczenie koniecznych sprzętów.

W wyższych pokojach

powierzchnię użytkową można zwiększyć budując antresolę. Przy wysokości powyżej 3 m na górnym poziomie można się swobodnie poruszać i korzystać z normalnych mebli. Budując dodatkowy poziom w niższym wnętrzu, należy przewidzieć na nim miejsce do spania, gdyż dla spełnienia innych funkcji nie będzie wystarczającej wysokości. Dolną część można przeznaczyć na ustawienie stanowiska do nauki, foteli i stolika lub pozostawić wolne miejsce do zabawy. We wszystkich konstrukcjach przestrzeń na wyższym poziomie powinna być zabezpieczona przed upadkiem odpowiednią barierką - lub zabudową w przypadku małych dzieci.
 Dzięki barwnej, oryginalnej obudowie praktyczna konstrukcja może stać się prawdziwą ozdobą wnętrza dziecięcego pokoju, inspirując młodszych i starszych mieszkańców do twórczego działania.
KINGA ŚLIWA (architekt wnętrz)
Fot. TOMASZ DZIKI