Polskie marki kontra dyskrymiNACJA

To by tłumaczyło nasze niższe zarobki. Ale tłumaczy nie w pełni. Z owych 21,5 wypracowanych euro Polak dostaje (brutto) 7,5, czyli nieco ponad jedną trzecią. A Niemiec 30, czyli ponad 68 procent tego, co wypracował.

Czytaj także: Polak jest dobry, bo bardzo tani >>

Wygląda to dość skandalicznie, by nie rzec – kolonialnie, zwłaszcza gdy zamiast „przeciętnych Polaków” (w tym niewydajnych „rolników”), weźmiemy do porównania pracowników globalnego koncernu. Wyjdzie nam wtedy, że polski robotnik zarabia dla pracodawcy 50 euro, a niemiecki 48, przy czym Polak dostaje 8, a Niemiec 32. Wygląda to jeszcze bardziej skandalicznie.

Przynajmniej do chwili, gdy ktoś nie zada nam pytania o jakiś znany w świecie polski samochód. Komputer. Smartfon. Odkurzacz. Telewizor. Toster chociaż! Prawda, my to wszystko produkujemy. W niektórych kategoriach jesteśmy nawet liderami! Różnica polega na tym, że to oni od dekad odcinają kupony od tysięcy cennych marek, które stworzyli i wypromowali, to oni zarabiają na wymyślaniu pralek, lodówek, odkurzaczy – a nie ich montowaniu. Wymyślają za 50 euro na godzinę. My montujemy za 8.

Musimy się dorobić własnych, rozpoznawalnych w świecie, produktów. Potrzeba do tego olbrzymich inwestycji w badania i rozwój oraz współpracy między nauką a biznesem. Potrzeba rodzimego kapitału – dotąd mieliśmy go zbyt mało (bo skąd?), a jak czegoś jest mało, to kosztuje. To dlatego ci, którzy nim dysponują, wchodzili – i nadal wchodzą – do Polski na tak korzystnych warunkach. Sprzyja im ogromna podaż rąk do pracy. Tanich.

Jesteśmy w stanie to zmienić – wiemy już nawet jak. Tymczasem warto powalczyć o podwyżki u zachodnich pracodawców i pogonić tych, którzy widzą w nas kolonię niewolników.