Po dawce samby i bossa novy na otwarcie mundialu w Brazylii spodziewałem się zupełnie innych dźwięków. Na Maracanie, gdzie o dziwo akustyka jest o wiele gorsza niż na obiekcie Corinthians, okazało się, że melodia legendarnego zespołu z Australii będzie nam towarzyszyła przy okazji każdego meczu.
Trudno się w tym odnaleźć. Cały świat miksuje się tutaj jak w wielkim kotle.
Mundial ściągnął do Brazylii trzydzieści dwie grające nacje, ale i kilkadziesiąt takich, które zafundowały sobie pobyt, nie oglądając się na reprezentujących ich marnych piłkarzy.
Gdy wracam metrem po pierwszym meczu na Maracanie, wagon przypomina ul. Od pszczół różnią nas tylko uniformy. Prawdę mówiąc, już nie wiem, kto jest kim. Japonka ubrana w koszulkę reprezentacji Argentyny rozmawia ze swoim ojcem po angielsku. Boliwijczyk siedzi cicho z flagą Kolumbii, za to Meksykanie w ogromnych sombrero na głowach raz po raz wykrzykują „Chicharito”, by za chwilę: „Messi, Messi”. Chłopak z mojej lewej strony przewraca kartki w podniszczonym dowodzie osobistym, by przekonać dziewczynę z Wenezueli, że wprawdzie jest Argentyńczykiem, ale mieszka w Caracas.
Pierwsze pytanie, jakie usłyszałem po przylocie do Sao Paulo, brzmiało: – Jesteś Włochem? Na Maracanie z kolei ktoś mnie wziął za Argentyńczyka. Gdy odpowiadam, że jestem z Polski, rozmówcy dziwnie się uśmiechają. Dlatego na wszelki wypadek zawsze dodaję – z Europy. Wreszcie jedna z młodych Brazylijek, usłyszawszy, że jestem z Krakowa, wykrzykuje: – Super, widziałam o nim film! A jaki „Listę Schindlera”? – Nie, to był „Terminal” z Tomem Hanksem. Przecież przyleciał na lotnisko w Nowym Jorku z Krakozji, prawda?
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
