Przykład idzie z góry

Anna Kolet-Iciek: Z OŚLEJ ŁAWKI

Najpierw przepraszał za ustawę refundacyjną. Zaraz potem wycofał się z zapowiadanej wcześniej ratyfikacji projektu ACTA, bo – jak przekonywał – zabrakło wyobraźni, zarówno ministrom, posłom, deputowanym do Parlamentu Europejskiego, jak i urzędnikom oraz ekspertom.

Dumy ze swojego szefa nie krył wówczas minister cyfryzacji Michał Boni: – Który z polskich premierów albo który z premierów na świecie potrafił w tak trudnej sytuacji powiedzieć „przepraszam? – pytał.

Wobec tego słowa uznania należą się również minister edukacji Krystynie Szumilas. Kiedy 100 dni temu premier powoływał ją na stanowisko ministra, oświatowe związki zawodowe grzmiały: – Ona jest architektem całego bałaganu w resorcie. Powołanie jej na to stanowisko oznacza kontynuację złych reform.

Dziś już wiadomo, że nic bardziej mylnego. Nowa pani minister, wzorem swojego szefa, też potrafi przyznać się do błędu. Najpierw postanowiła odroczyć o dwa lata wyrok wydany na sześcioletnie dzieci, teraz okazuje się, że porzuciła nawet „własne dziecko”, czyli przygotowaną przez siebie ustawę likwidującą kuratoria oświaty. Zmieni też ustawę o Systemie Informacji Oświatowej, tak by nie budziła w społeczeństwie większych kontrowersji.

A ponieważ, jak wiadomo, przykład idzie z góry, uczniom pozostaje mieć nadzieję, że nauczyciele pójdą tym tropem i wzorem swojej szefowej też przeproszą, a następnie wycofają się ze wszystkich niedostatecznych ocen wystawionych na koniec semestru.

Bo przecież na naukę nigdy nie jest za późno.