Słoń Taruka, hipopotam Fredzio. Archiwalne zdjęcia z zoo w Opolu przywołują tyle wspomnień!

W 1959 roku w ogrodzie zoologicznym w Opolu pojawił się słoń. A dokładniej mówiąc - słonica o imieniu Taruka.

- Ostatni opolski słoń bywał złośliwy, ale kto po latach pamięta plucie i rzucanie jabłkami w gości opolskiego zoo? - pyta Artur Janowski, znawca historii Opola i wieloletni dziennikarz „Nowej Trybuny Opolskiej". - Pierwszy i jak na razie jedyny słoń żyjący w opolskim zoo, jesienią 1959 roku nabawił się kataru. Dodatkowo o brak apetytu i niestrawności postarali się zwiedzający, którzy nagminnie dokarmiali zwierzaka słodyczami.

Innym słynnym zwierzakiem z opolskiego zoo był hipopotam Fredzio.

- Pojawił się w zoo w Opolu w 1961 roku. Gdyby przeżył wielką powódź w 1997 r., to dziś miałby grubo ponad 60 lat - mówi Artur Janowski.

Artur Janowski ma w swoich zbiorach nie tylko zdjęcia Fredzia z Opola, ale także z jego dzieciństwa w Warszawie!

- Na zdjęciu, pochodzącym z „Wielkiego Atlasu Zwierząt”, hipopotam Fredzio jest w warszawskim zoo z mamą Klarą.
Kiedy się urodził, ważył „tylko” 33 kilogramy - mówi Artur Janowski.

Wielką atrakcją opolskiego zoo były także niedźwiedzie.

- Kiedyś w Opolu wiosnę zwiastowały nie tylko odwilż i przebiśniegi, ale też pobudka niedźwiadków w opolskim zoo! Ogród Zoologiczny w Opolu słynął z hodowli tych zwierząt, ostatnim była Westa, którą w czasie wielkiej powodzi wywieziono do zoo w Łodzi - opowiada Artur Janowski.

Zainteresowanie zwiedzających wzbudzał też tygrys sumatrzański. W 1959 roku przyjechał on z niemieckiego cyrku Buscha.

- Przed wojną był to słynny wrocławski cyrk, po wojnie reaktywowano go w Niemczech Wschodnich. Ponoć - jak informowała ówczesna „Trybuna Opolska" - tygrys nie chciał już występować na arenie i dlatego trafił za darmo do Opola - mówi Artur Janowski.

Autorami zdjęć są głownie Adam Śmietański oraz Jerzy Grzegorzewicz, wieloletni fotoreporter ówczesnej „Trybuny Opolskiej".

Ogród Zoologiczny w Opolu powstał w latach 30. na terenie parku położonego na wyspie Bolko. Prywatny fragment parku, zajmujący zaledwie około 1 hektara został przekształcony w zwierzyniec.

W 1936 r. ze względu na ogromną popularność tego zwierzyńca, władze ówczesnego Oppeln udostępniły zoo do zwiedzania, jednocześnie opłacając jego utrzymanie z budżetu.

Po wybuchu II wojny światowej zwierzęta zostały wywiezione do Niemiec, a z powodu zniszczeń ogród zoologiczny został zlikwidowany. Dopiero 22 lipca 1953 roku zoo w Opolu zostało ponownie otwarte. Nieco je powiększono, ale nada zajmowało tylko 2,4 ha.

Sukcesem okazał się pierwszy w Polsce przychówek niedźwiedzi himalajskich i walabii Benetta.

W 1996 roku powstała nowa koncepcja modernizacji zoo, w myśl której zwierzęta żyją w tak zwanych krainach zoogeograficznych z konkretnych kontynentów.

W 1997 roku powódź stulecia całkowicie zniszczyła teren ogrodu zoologicznego. W 1998 roku zoo w Opolu otwarto po odbudowie. Po raz pierwszy do Opola zostają sprowadzone, żyrafy, nosorożce, pandy rude, mrówkojady oraz różne gatunki małp i małpiatek.

Specjalizacją ZOO staje się hodowla pazurkowców, lemurów i zwierząt kopytnych.

W 2002 roku powstaje żyrafiarnia, w 2005 – wybieg goryli, a w 2007 – basen z jedynymi w Polsce uchatkami kalifornijskimi.

W 2011 roku zostaje oddany pawilon płazów – najbardziej zagrożonej wyginięciem gromady kręgowców, oraz nowa żyrafiarnia dla świetnie rozmnażającego się stada żyraf.

- Naszą misją jest hodowla zwierząt ginących i zagrożonych wyginięciem, aby mogły w przyszłości powrócić do swoich naturalnych siedlisk, oraz rola azylu dla gatunków, które utraciły swoje naturalne „ojczyzny”. Obecnie Ogrody Zoologiczne pełnią rolę współczesnej Arki Noego - piszą na swojej stronie władze zoo w Opolu.