SUR wolny, ale nie do zbycia

Przypomnijmy, cała nieruchomość stanowi własność komunalną gminy, która przed wieloma laty przekazała ją tej spółdzielni w użytkowanie. Kilkanaście lat temu rozpoczęto proces likwidacji SUR-u. Jednak gmina nie mogła z powrotem przejąć swego mienia, bo ciążyły na nim zobowiązania SUR-u, m.in. w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych, podatki do gminy. Wójt Ryszard Kaczmarczyk zawarł z likwidatorem umowę, na mocy której gmina przejęła wszystkie długi spółdzielni. Najbardziej kosztowne były zaległości w ZUS, z którym władze gminy się porozumiały i zobowiązały do zapłacenia należności dzierżawcy w dwóch ratach. Pierwszą - 25 tys. zł - zapłacono w 2005 r. Drugą, wynoszącą ponad 38 tys. zł - w ubiegłym tygodniu. Nieruchomość jest już wolna od obciążeń, jednak nie wiadomo, jakie będą jej dalsze losy.
Samorząd gminy pierwotnie zamierzał ją sprzedać, a za uzyskane pieniądze budować wodociąg (gmina Igołomia-Wawrzeńczyce jest jedyną niezwodociągowaną gminą w powiecie krakowskim).
Szacunkowo cała nieruchomość warta jest około 1 miliona zł. Najpierw wyceniono ją jako jedną nieruchomość o powierzchni 2,72 ha, zabudowaną halami magazynowymi, budynkiem administracyjnym i stacją paliw. Jej wartość oszacowano na około 740 tys. zł. Potem wójt doszedł do wniosku, że korzystniejsze dla gminy byłoby podzielenie jej i zbycie osobno kilku działek. Dokonano więc podziału na cztery działki, z których m.in. wydzielono stację paliw, i wówczas łączna ich wartość oceniona została na ponad 968,3 tys. zł
Zainteresowanie nabyciem nieruchomości było duże, jednak radni zmienili zdanie w sprawie przeznaczenie pieniędzy na budowę wodociągu, co zapisano w ugodzie z likwidatorem, i na początku br. nie przyjęli projektu uchwały w sprawie sprzedaży działek, mimo że sami w projekcie budżetu na ten rok zapisali dochód z tytułu sprzedaży tych nieruchomości.
Budowę wodociągu gmina niebawem rozpocznie (teraz trwa procedura przetargowa). Na różnego rodzaju zadania, m.in. na tę inwestycję zaciągnie 1,4 mln zł kredytu. Zwolennicy sprzedaży dawnego SUR-u uważają, że wstrzymanie zbycia tych nieruchomości jest dowodem na złe zarządzanie, bo budynki, które mogą gminie przynosić zysk (najpierw jednorazowy ze sprzedaży, a potem z podatków od nieruchomości), popadają w coraz większą ruinę. Ponadto gmina nie musiałaby zaciągać kredytu w takiej wysokości i płacić odsetek, mając do zbycia niepotrzebne obiekty. (EKT)