Topór nad Moskalem

To, jak szybko spadnie on na głowę Kazimierza Moskala, zależy od samych zawodników. Będą się starali z całych sił odsunąć wykonanie wyroku w czasie, bo z Kazikiem pracuje im się dobrze. Swój chłop, stara się być sprawiedliwy w ocenach, można z nim dojść do porozumienia. Czekamy więc na bezprecedensową serię ligowych zwycięstw. Zwycięstw, nie meczów bez porażki. Remisy usypiają, sugerują, że nic złego z drużyną się nie dzieje.

Na szczęście właściciela klubu nie uśpiły. To przez remisy Wisła pod wodzą Moskala straciła w ubiegłym sezonie ekstraklasy ogromną szansę na występy w europejskich pucharach. Teraz, miesiąc po inauguracji nowych rozgrywek, wizja gry w Europie i zarabiania godziwych pieniędzy znów niebezpiecznie się oddaliła. Puchar Polski, droga na skróty do szybkiego podreperowania budżetu, został oddany niemal walkowerem. A w ekstraklasie wiślacy tylko ciułają punkty.

Nowy trener niczego nie gwarantuje. To nie będzie postać z wielkim doświadczeniem. Ale jeśli drużynie nie idzie, to trzeba próbować coś zmienić. W taki sposób Bogusław Cupiał rozumował od chwili, gdy przejął klub. Nie zawsze dobrze na tym wychodził. Co nie znaczy, że rzadkie ustępstwa działały na jego korzyść. Pamiętacie wpadkę z Valerengą Oslo? Trener Henryk Kasperczak miał ją przypłacić głową, ale przekonał właściciela, by dał mu jeszcze jedną szansę. Skończyło się przedłużeniem kontraktu, a kilka miesięcy później klęską w Tbilisi.

Teraz Cupiał dał się ubłagać, by Moskal popracował jeszcze kilka dni, może tygodni. Ale o kredycie zaufania jak w przypadku Kasperczaka nie ma mowy.

Kwestia odprawy dla szkoleniowca ma drugorzędne znaczenie. To nie są pieniądze, które mogłyby zachwiać podstawami klubu. Ani trener, ani piłkarze nie mogą się łudzić, że trudna sytuacja finansowa będzie kartą przetargową w rozliczaniu ich z wyników sportowych.