Ubytek

Marcin Wolski: SPRAWKI Z WARSZAWKI

Pełno nas, a jakoby nikogo nie było... I naprawdę jako homo satiricus nie wiem jak poradzimy sobie osieroceni przez tak liczne grono naszych ulubieńców, którzy wybrali się do parlamentu w Strasburgu? Kto nas obroni przed posłem Niesiołowskim, z wprawą entomologa nadziewającym swych wrogów na szpilki jak muchy, kiedy zabraknie w Warszawie panów Jacka Kurskiego i Tadeusza Cymańskiego? Jaki rozdzierający ból targa obecnie, nie tylko mniejszościami seksualnymi, z powodu braku na co dzień nagiego torsu Wojciecha Olejniczaka i niezapomnianego głosu Joanny Senyszyn? (Chciałoby się zakrzyknąć za Petroniuszem - "Spal Brukselę, ale zachowaj swój głos!)". Co zrobi biedny nasz pan prezydent bez przyjmującego niezliczone razy na swe obszerne ciało Michała Kamińskiego? Żebyż zostawił chociaż Bielana! Nie zostawił!
Podobnie jak z pani Leny Kolarskiej, w ojczyźnie nie zostanie nawet Bobińska i kto nas będzie naukowo zanudzać na każdy temat? Jak niesłychanie zubożeje sfera debaty publicznej bez blogów Richarda Harry'ego Czarneckiego. A Sejm bez wąsów Jarosława Kalinowskiego to nie będzie już ten sam budynek. Żeby Wiejska była Wiejską nie wystarczy jeden wąsaty Putra. Gdzie wzorców szukać będzie młode pokolenia bez wersji Wałęsy dla dzieci i młodzieży - Jarosława. Nie mówiąc już, w jak głęboką rozpacz wpaść musiała rzesza prokuratorów, od półtora roku zajętych wyłącznie tropieniem domniemanych zbrodni Zbigniewa Ziobry. Połowa z nich będzie musiała iść na bezrobocie, pozostawiając polowanie na Ziobrę kolegom z jego własnej partii.
Więc niby powinienem się cieszyć, a przecież mi żal, że na otarcie łez został nam ino Palikot.