W pracy jest super!

- Znalazłem ją trochę przypadkiem. Kolega, z którym pracowałem w zakładzie remontującym lokomotywy w Bolęcinie, zaproponował, abym jechał na jego miejsce. On miał już wszystko załatwione, ale ostatecznie nie mógł wyjechać.
Marek, skuszony zarobkami, zdecydował się szybko: - Mam na utrzymaniu żonę i piątkę dzieci oraz kredyt mieszkaniowy do spłaty. W rejonie, skąd pochodzę, raczej nie ma szans, aby znaleźć dobrze płatną pracę. Tam miałem zarabiać trzy razy więcej niż dotychczas. W ciągu tygodnia wszystko było dograne i podpisałem umowę.
Wszelkimi formalnościami zajmowała się agencja z Krakowa.
- Agencja zapłaciła też za przelot i mieszkanie, ale później to wszystko potrąciła sobie z mojego wynagrodzenia - _mówi Marek.
W Chapponay podjął pracę dla portugalskiej firmy Atlanto, produkującej okna aluminiowe i konstrukcje dachowe. Wraz z nim pracuje tam 10-osobowa grupa spawaczy Polaków. Reszta pracowników to Portugalczycy.
- _Zakwaterowani jesteśmy w hotelu, skąd do pracy mamy 3 minuty. Warunki mieszkaniowe są dobre, pokoje trzyosobowe, ale ja jestem akurat w takim, gdzie jest nas czterech. Mamy tam wszystko, kuchenki, lodówki. W hotelu brakuje jednak telefonu.
Jego firma i mieszkanie leżą na zupełnym odludziu. - Trzeba przejechać 4 km, aby dostać się do najbliższego sklepu, gdzie można kupić jedzenie i skorzystać z telefonu. Aby tam dojeżdżać otrzymaliśmy, na 10 osób, dwa rowery i trzy płaszcze przeciwdeszczowe. Obiecywano nam też samochód do dyspozycji, lecz go nie dostaliśmy. Ale kasę sobie odbijają! - _zżyma się Marek.
Za to chwali warunki w zakładzie. Marek pracuje na jedną zmianę, 7,5 godziny dziennie, od 13 do 20.30. Bez godzin nadliczbowych. Weekendy ma wolne. - W pracy jest wszystko, co potrzeba: ubranie, okulary. Widzimy też dużą życzliwość dyrekcji i wszystkich wokół. Tego możemy pozazdrości! Godziny pracy też mi odpowiadają, cieszę się, że przynajmniej się tu wyśpię.
Zarabia 8,6 euro za godzinę, ale od firmy Atlanto dostaje 5,6 euro. - _Ubolewam też nad tym, że co prawda dostaję 168 euro dodatku socjalnego, ale zabierają to jako opłatę za hotel.
Wynagrodzenie otrzymuje w złotówkach na konto w Polsce. Żona wymienia złotówki na euro i posyła mu do Francji, aby miał na utrzymanie. Przy okazji przesyła mu też polskie jedzenie, ubranie i karty do telefonu, bo są tańsze. Od czasu wyjazdu do Francji Marek nie był jeszcze w domu. Tęskni za rodziną. Planuje przyjechać dopiero na Boże Narodzenie. Wtedy też zdecyduje, czy przedłuży umowę, którą podpisał na pół roku.
MAŁGORZATA TABOR