WIERSZowisko

Pan Józef Obora - Radłów. Ten fragment wiersza o "reinkarnacji" kapusty wydał mi się nawet interesujący, to znaczy sam pomysł, bo realizacja pomysłu mniej ciekawa. Nie mam pojęcia co to są "wiekowe dągi", mimo że pochodzę z tych samych co Pan stron.

Reinkarnacja

(...)

Na oporną wydano wyrok.

Przecinając pępowinę

oddzielono od matki-żywicielki

i ułożono w sieni

na zbożowym kobiercu.

Obdartą z szat,

aż do białego ciała,

z wykrojonym sercem, pocięto.

Upychana w wiekowe dągi

nie poddawała się.

Deptano ją bosymi stopami,

aż do pojawienia się łez.

Nałożono ciężką płytę i

zatoczono młyński kamień,

jak na Chrystusowym grobie.

Magdalena Kuśmirek, Gdańsk - Napisała w liście: "Mam dzisiaj 38 lat, (jestem z wykształcenia fizykiem) i wydaje mi się, że ciągle poszukuję własnego stylu. Haiku, może nie do końca klasyczne, pozwala mi wyrazić się najgłębiej, jest bowiem jednocześnie bardzo subtelne i celne. Choć proste, trafia jednak bardzo głęboko w sferę podświadomości".

Rzeczywiście, z nadesłanych tekstów najlepsze są chyba te próbki haiku. Wybieram kilka z nich publikacji:

Magdalena Kuśmirek

(fragmenty większego cyklu)

2. w ciszy ogrodu zamyślam się o tobie strzelają pąki

4. w wiosennym słońcu schylone nad kałużą miejskie wieżowce

5. rozciągnięte wzdłuż dwa spragnione ślimaki przy jednej kropli

6. kapie do zlewu w każdej kropli cały świat

7. karmi pisklęta za jej oknem co chwilę zmierzch i świt

8. chłodny poranek policzek przy policzku dziś nie wstajemy

9. mięciutkie włosy unosisz dłonią do ust zapach kobiety