Autorka potrafi pięknie malować słowem nastroje i klimaty duszy, potrącać nuty szczególnie bliskie sercu.
Poetka, eseistka, krytyk literacki, profesor zwyczajny w katedrze literatury XX wieku na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Wiersze prezentowane poniżej pochodzą z tomiku „Tylko na chwilę”. Profesor Wojciech Ligęza napisał o utworach Zarębianki: „Sensualna wrażliwość, a także dar utrwalania szczegółów znajduje tu kontrapunkt w postaci medytacji”.
ZOFIA ZARĘBIANKA
***
Wysoka dolina o zmierzchu
cichnie
w długich cieniach zieleni
kapliczka
niknie
wiatr ciepły idzie od gór
jakby to nie był
początek końca
wakacji
a może a może
świata
nad polem koniczyny
późny bielinek
beztrosko
lata
***
Rdzą zachodzą bzy
i schodzi z balkonów lawina
kolorowych pelargonii
pachnie po deszczu
ziemia
a już maki przypominają
mijanie
utratę
upływ
i zieleń nie poradzi
nie zatamowany krwotok
wciąż jeszcze drży
powietrze
i trwa w nim
ucięta nuta
***
W szemrzącym potoku
śpiew wszechświata
w jaśminie kwitnącym
wieczności zapach
kamyk w sandale
trud kochania
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
