Wiosna kreta

Grzegorz Tabasz: LEŚNY DZIENNIK

Gdzie spojrzeć, piramidki świeżo wykopanej ziemi. I czy aby krety nie wróżą swoją aktywnością rychłego nadejścia wiosny? Rzeczywiście, ryją jak szalone. Co rusz wyrzucają urobek na powierzchnię ziemi, na co ze zgrozą spoglądają właściciele ogrodów. Był piękny trawnik, a teraz jak okiem sięgnąć - księżycowy krajobraz. Sądzę, że krety jedynie wykorzystują okazję. Ziemia nie zdążyła dobrze zamarznąć, kiedy przysypała ją gruba warstwa śniegu. Ten zaś działał niczym puchowa kołderka. Dżdżownice, czyli główne menu kretów pozostały w górnych warstwach gleby, zamiast zejść na głębokość metra lub więcej. Kiedy nadeszło ocieplenie, zmyślne zwierzaki odbudowały korytarze i zaczęły polować na świeże mięsko. Taka galeria to nic innego, jak sprytna pułapka na wszystkie glebowe istoty. Dżdżownice, pędraki mozolnie przeciskają się przez ziemię i nagle wpadają w pustą przestrzeń. Nim dojdą do siebie i ocenią sytuację, zjawia się kret i jest po sprawie. Życie upływa mu na ciągłym patrolowaniu podziemnego królestwa, remoncie korytarzy, udogodnieniach i wyrzucaniu urobku na powierzchnię. Spójrzcie proszę na zdjęcie czy rysunek zwierzaka: cylindryczne ciało, krótkie i śliskie futerko. I te wielkie dłonie doczepione wprost do tułowia, pozbawione właściwie kości przedramienia i ramienia. Znakomity węch i słuch. Żywa, sprawna koparka, która szybko i zręcznie porusza się do przodu i w tył. Czyli nie dzieje się nic nowego. Krecia aktywność jest więc tylko skutkiem pogody, a nie jej zwiastunem. Żadna przepowiednia. Zresztą, co istota niewychylająca nosa na powierzchnię ziemi, która nie wie, co to słońce, prawie ślepa, może wiedzieć o Bożym świecie? Siarczyste mrozy zapędzą ją do przytulnej komory dwa metry pod ziemią, gdzie nawet nie odczuje chłodu. Jeśli zrobi się ciepło, zabierze się do pracy czy polowania. I to by było wszystko o krecich wróżbach.