Wszystkim Paniom z życzeniami...

Jerzy Tawłowicz: KILKA SKWAREK DO GRULI

Można by rzec, że w kilku zwrotkach wiersza zmieściła całą, ponad stuletnią, historię ruchów feministycznych na świecie (i na Podhalu?). Wnikliwy czytelnik mógł się wielu ciekawych rzeczy z wierszyka dowiedzieć! Mnie najbardziej podobał się fragment głoszący, że "Pani cy baba to nie grzecno trusia! I dziś się nie do hasłami pohusiać!". Pomyślałem sobie: No! No! Skoro hasłami się nie da to pewnie trzeba będzie się postarać i, wzorem Wandy, jakieś wierszyk na okoliczność paniom wyzdajać. Z kwiatkiem w garści ukłoniłem się Muzie (przecież to też kobieta!) a ona uśmiechnęła się do mnie - i proszę: "Mówię: palcem planety obracasz - a dziewczynie jak wosk serce mięknie. Że to nie ja napisałem? To co, ale... szepta się pięknie! Kwiaty posadzasz wesołe, że pachnie w mym całym domie... Brnę dalej a ona już cała spłoniona i drżą jej wargi... uda... dłonie... Więc sączę jeszcze i jeszcze ten stek bzdur oczywisty: że niby astronomii się uczę na jej piętach gwieździstych, że księżyc psotnik bezwstydny pył na nas szafirowy sypie i że kocham na mojej poduszce jej włosy koloru... skrzypiec! I nagle - kubeł zimnej wody, bo ona przeciąga się i pyta: Kochanie, kiedy leżę w takiej pozie to moja pierś jest do połowy zakryta czy odkryta? A potem kiwa na mnie palcem i - o zgrozo! - odkrywa się cała mówiąc: Wiesz Misiu, może mógłbyś pouczyć się tej astronomii również na innych częściach mego ciała (?)...Przyznaję - uciekłem! Bo wszystko zepsuła!!! A ja dla niej tyle jeszcze wierszy miałem w sercu i głowie... Pytacie - po co się tak poetycko starałem?! Jak to po co! Wszystko z powodu Dnia Kobiet!...." Miłym Paniom, które zechciały wziąć dziś do ręki nasz Dziennik, z okazji ich święta (oraz na wszystkie pozostałe dni roku!) życzę radości, miłości, samych tylko dobrych wiadomości i wielu poetyckich wzruszeń...