Wyścig chomików

ZDANIEM MĘŻCZYZNY

Nie wszyscy lubią takie gwałtowne zmiany, zwłaszcza ci na co dzień przyzwyczajeni do zwariowanego tempa życia. Oni już gdzieś tak pod koniec wieczerzy wigilijnej czują się trochę nieswojo. Wdrugi dzień świąt zaczynają odczuwać syndrom "lwa wklatce", marząc, by sytuacja wróciła do normy i____znowu znaleźli się na "ścieżce szybkiego ruchu".
Łamiąc się opłatkiem, wznosząc noworoczny toast szampanem, życzymy sobie ibliskim więcej spokoju, możliwości niespiesznego smakowania życia. Czy jednak naprawdę tego właśnie chcemy? Niejednokrotnie tłumaczy się, że nieustanny pośpiech jest nieodłączną cechą współczesnej cywilizacji, wymogiem gospodarki nastawionej na konkurencję izysk. Sławetnego wyścigu szczurów, wktórym jeżeli choćby na chwilę zwolnisz - przegrywasz, wypadasz zgry. Ale przecież szczury ze "ścieżki szybkiego ruchu" spieszą się nie tylko wpracy. Pośpiech rządzi również ich wypoczynkiem, sprowadzającym się do pogoni za coraz mocniejszymi wrażeniami, poszukiwaniem coraz większych dawek adrenaliny. Bohater jednej zpowieści Nicka Hornby'ego wyznawał zasadę, że żadna czynność nie powinna zajmować mu więcej niż pół godziny. Tylko wtedy nie czuł się znudzony. Jego sposób postępowania ma wielu naśladowców...
Młodzi, szybcy, wiecznie zabiegani, mimowolnie narzucają swój styl życia całemu otoczeniu. Gdy przebywamy wich towarzystwie, zaczyna nas dręczyć poczucie, że nie nadążamy, że "źle zarządzamy swoim czasem" (określenie modne, choć wrzeczywistości to przecież czas zarządza nami). Próbujemy zatem przyspieszyć inadążyć. Apotem znów są święta i____życzenia "większego spokoju".
Wyścig szczurów trwa, tylko czy naprawdę są to szczury? Amoże chomiki, bezustannie przebierające łapkami wbiegu donikąd... __ADAM