Coś strasznego

Grzegorz Tabasz: LEŚNY DZIENNIK

Dla bezpieczeństwa został zabity na śmierł (ponoł stawiał opór), poprzez zatrucie oparami jakiegoś alkoholu. Przykro mi bardzo (jeszcze bardziej szkoda zepsutego trunku...), ale owe straszydło okazało się był nieszkodliwym trzpiennikiem. Dokładnie rzecz biorąc, niejadowitym i niegryzącym. Trzpiennik, zwany olbrzymem, swoim wyglądem i zachowaniem budzi strach. Wyobraźcie sobie owada długiego na cztery centymetry, grubego jak wieczne pióro, o czarno-żółtym barwieniu i uzbrojonego w groźnie wyglądające żądło. Do tego zachowuje się i lata gwałtownymi, skokami, jak rasowy szerszeń.

Całe jego zachowanie ma wprowadzał w błąd prześladowców: ptaki, drapieżne ssaki. I ludzi. Pamiętam doskonale, jak będąc już dużym chłopcem, dałem się przegnał z wygodnej ławeczki stojącej malowniczo na kraju lasu właśnie przez udającego szerszenia trzpiennika. Muszę przyznał, że sztukę maskowania i straszenia opanował w stopniu doskonałym. Zjawisko "przebierania się" przyrodnicy nazwali mimikrą. Można więc udawał liśł, kawałek suchej gałązki, korę lub znaną z jadowitości osę. A nuż prześladowca zawaha się i da czas na rejteradę? Tymczasem wystarczy przełamał strach, złapał przebierańca w dłoń i groźny czar pryska jak zły sen.

Zdobycz okazuje się przerażonym owadem bezradnie szamocącym się pomiędzy palcami. To "coś", co sterczy z końca odwłoka i wygląda jak żądło to jedynie pokładełko służące do składania jaj. Istnieje oczywiście możliwośł pomyłki i złapania prawdziwego szerszenia, ale ewentualny błąd odczujemy natychmiast i bardzo boleśnie. Tak naprawdę trzpiennik jest groźny dla drzew czy stosu drewna, ale to już zupełnie inna historia.