Czy Piotr Skarga miał 166 cm wzrostu?

FOT. ARCHIWUM

Czym żył Kraków

Po raz pierwszy trumnę wybitnego kaznodziei otwarto w 1912 r. przy okazji trzechsetnej rocznicy jego śmierci. Po raz drugi w 1918 r., gdy antropolog i archeolog prof. Julian Talko-Hryncewicz dokonał pomiarów jego czaszki i kości (wyniki opisał później w rocznikach Polskiej Akademii Umiejętności). Jako że wieko cynkowej trumny nie domykało się należycie, a jej zewnętrzne części wykazywały pewne uszkodzenia, w 1936 r., przy okazji przypadającej w czerwcu rocznicy 400-lecia urodzin kaznodziei, postanowiono dokonać kolejnego otwarcia.

W środę, 18 marca 1936 r., o godz. 9 rano w kościele przy Grodzkiej pojawiła się komisja, w skład której wchodzili m.in.: wojewódzki konserwator zabytków dr Bogdan Treter, konserwator metropolitalny ks. dr Kruszyński, prof. Leon Wachholz z UJ, prepozyt kościoła św.św. Piotra i Pawła ks. dziekan Miś oraz ks. prof. Kwiatkowski z Kolegium oo. Jezuitów. Obecny był także Henryk Waldyn, brązownik odnawiający sarkofagi królewskie na Wawelu. Po otwarciu trumny komisja zastała wnętrze w takim stanie, w jakim było w 1912 r. Kości kaznodziei zostały następnie przełożone do nowej miedzianej trumny, a tę opieczętowano i zamknięto na kłódkę.

Po przeprowadzeniu napraw trumny cynkowej, trumna miedziana miała zostać włożona do jej środka. W najbliższym czasie krypta, w której spoczywały szczątki ks. Skargi miała zostać odrestaurowana. Na koniec doniesienia o otwarciu trumny, informujący o tym "Ilustrowany Kurier Codzienny" dorzucał ciekawostkę: według wspomnianych pomiarów anatomicznych prof. Talko-Hryncewicza, ks. Piotr Skarga liczył 166 cm wzrostu. Natomiast rekonstrukcja przeprowadzona inną metodą przez prof. Olbrychta wskazywała, że mierzył raczej 169 cm.   (PS)