Czym mi nawłoć podpadła?

FLESZ - Trzy miesiące chorobowego, koniec raju dla symulantów!

Proszę łaskawie rzucić okiem na łany pięknie kwitnących nawłoci. Od żółtego koloru kwiatów bolą oczy. Wyglądają widowiskowo, ale starczy podejść bliżej i zerknąć w nawłociowy gąszcz. W gęstwinie wysokich na półtora metra pędów nie uświadczy innych roślin. Przyrodnicy policzyli, iż na mkw przypadają ponad trzy setki nawłoci.

Pod okapem pozornie pięknej rośliny przetrwają jedynie wyrośnięte siewki drzew. Za to drobniejsi przedstawiciele naszych roślin, które niegdyś na łąkach występowały masowo, przepadły ze szczętem. Nawłoć zabiera im słońce, wodę i minerały. Korzenie wydzielają substancje hamujące rozwój innych roślin. Różnorodność przyrodnicza w miejscach opanowanych przez nawłocie drastycznie spada. I proszę mi nie mówić, iż masowo zbierany przez pszczoły nektar zrekompensuje ubytki. Jeśli rodzime gatunki ziół i traw zostały wyparte, to razem z nimi zniknęły dziesiątki, jeśli nie setki owadów.

Nawłocie to dwaj przybysze z Ameryki Północnej. Nawłoć kanadyjską sprowadzono do Europy już w połowie XVII wieku. Drugi gatunek, nawłoć późną wiek później. Wytępić ich już nie da rady, lecz dzięki dwukrotnemu koszeniu w ciągu roku można ekspansje ograniczyć. Tyle tylko, iż nawłoć to nie parzący barszcz i nikt na nią nie zwraca uwagi.