Kubrick. Rozmówca idealny

Twórca, który był powszechnie uznawany za skrytego mruka, miał jednak wiele twarzy: erudyty – intelektualisty, perfekcjonisty skupionego na pracy do granic możliwości czy też filozofa próbującego zgłębić sens ludzkiego życia, zafascynowanego ideą istnienia we wszechświecie innej niż ludzka cywilizacja, i w końcu domatora, który czuł się najlepiej w towarzystwie ukochanej żony i córek. Licząca ponad 250 stron książka „Stanley Kubrick. Rozmowy”, do której teksty zebrał Gene D. Philips, uświadamia nam także, jak wiele miał do powiedzenia światu autor „2001: Odysei kosmicznej”, nie tylko w swoich filmach.

Wiele z rozmów, które się w niej znalazły, mają formę tzw. wywiadów amerykańskich. Ich autorzy nie tylko zadają pytania w tradycyjny sposób, ale też okraszają tekst autorskim komentarzem czy opisem. Dowiadujemy się więc nie tylko, jakie emocje towarzyszyły dziennikarzom przeprowadzającym rozmowy z reżyserem, ale także jak zachowywał się filmowiec, jak był ubrany, co zdradzały jego dyskretne gesty, czego się obawiał podczas rozmowy oraz czego oczekiwał od rozmówców.

Ujmujące stają się szczególnie te opisy, które czynią Kubricka bardziej ludzkim, obnażając nawet niechlujstwo (w wyglądzie fizycznym) giganta światowej kinematografii, któremu zdarzyło się przyjść na spotkanie z dziennikarzem w poplamionej koszuli. Twórcy, który ma jednak tyle do powiedzenia, wybacza się wszystko. Fascynujące są opowieści Stanleya Kubricka o jego wielkich filmach, takich m.in. jak „2001: Odyseja kosmiczna”, na temat których powstały setki interpretacji i żadna z nich nie zamyka pola do tworzenia kolejnych. Sam reżyser nie udziela prostych odpowiedzi na pytania „co symbolizuje...”, albo „jak interpretuje...”. Woli pozostawić czytelnikom przyjemność w odkrywaniu znaczeń zawartych w jego filmach. Chętnie za to dzieli się osobistymi, mądrymi przemyśleniami o życiu, poczuciu szczęścia, samotności i miłości. Prorokuje też, jak będą ewoluowały relacje między ludźmi.