Osiołek Maryi Panny zostawił ślad

Tajemniczy odcisk w skale na tzw. Przygórzu to według mieszkańców Szczodrkowic odcisk stóp osiołka Matki Boskiej Fot. Piotr Subik

Daleko im wprawdzie do odcisków stóp pozostawionych przez Chrystusa w bazaltowym kamieniu z Via Appia, ale te też warto by zobaczyć: znaleźć je można pomiędzy przysiółkami Kopanina i Kolbuszowa, na południowy-wschód od Skały, w Szczodrkowicach.

Ślady w wapiennej skale zostawił ponoć osiołek, na grzbiecie którego podróżowała po świecie Matka Boska. Głębokie są, to prawda. Ale pamiętać należy, że Maryja była brzemienna, a osiołek obżarty, najadł się przed podróżą trawy.

Tak przynajmniej - od swych dziadów, pradziadów - słyszeli będąc dziećmi ci, którzy teraz stanowią odchodzące pokolenie, obecni dziadowie, pradziadowie. Zapędzali się na "dworskie" za młodu gnani ciekowością. A że łepków było w każdej chałupie dziesięcioro, odciski bez przerwy miały adorację, ciągle się tam bawili. Nie pomni nawet ostrzeżeń, że może wcale nie osioł Maryi, lecz diabeł je pozostawił!

Jeszcze dziesięć lat temu ślady widać było doskonale, lecz teraz zarosły krzakami. Kto nie zna drogi; nie wie, że wspiąć się trzeba po stromym zboczu - na pewno tam nie trafi.

Miejsce to miejscowi zwą Przygórzem, las - Kamionką. Wprzódy wyciągano stąd - ba, wysadzano nawet dynamitem! - kamienie na budowę domów. Teraz wydobycia zaniechano, wszystko stawia się z pustaków, a i chłopów tak mocnych, by drzeć kamienie z kamieniołomu dawno nie ma.

"Bożych stópek" - takich jak ta ze Szczodrkowic - w Polsce nie brakuje. Są koło Szczyrzyca, w Sromowcach Wyżnych, na Podlasiu, w Puszczy Darżlubskiej, nawet w samym Krakowie. Noszą - w przekonaniu ludzi - ślady stóp, lub odciski dłoni, Matki Bożej, Jezusa, św. Wojciecha, aniołów, czy królowej Jadwigi, tak jak ten najsłynniejszy: wmurowany w ścianę karmelickiego kościoła Nawiedzenia NMP na Piasku.

Czy prawdą są te opowieści, czy nie - nie wiadomo; trudno rozstrzygnąć. Mieszkańcy Szczodrkowic święcie wierzą, że przez ich okolicę wędrowała Matka Boża, i niech tak pozostanie na wieki. Któż by wnikał w szczegóły, wszak było to - jeśli było - przeszło dwa tysiące lat temu.

Tyle że starzy odchodzą, młodzi gadać nie potrafią - albo gadają bez przekonania, więc maluczko, a odciski z Przygórza odejdą w zapomnienie. Przyroda już rządzi tam niepodzielnie...

(SUB)