Początek drogi

Wiele osób, które straciły pracę, zwraca się do doradców zawodowych o pomoc w sprawie napisania CV i listu motywacyjnego. - W trakcie rozmowy okazuje się jednak, że większość z tych ludzi nie wie prawie nic na temat swoich kompetencji. Tłumaczymy im, że nie mogą udać się na rozmowę z pracodawcą zanim nie uporządkują informacji na ten temat - mówi Krzysztof Puc, doradca zawodowy w Centrum Informacji i Planowania Kariery Zawodowej przy Wojewódzkim Urzędzie Pracy w Krakowie.

 W zajęciach, oprócz bezrobotnych, biorą udział osoby, które jeszcze się uczą lub już pracują. Doradcy zawodowi: Ewa Bodzińska-Guzik i Krzysztof Puc proponują uczestnikom zajęć przejście na ty. Poznają nawzajem swoje znaki zodiaku. To integruje. Następnie rozdają uczestnikom kartki. Wymieniono na nich ponad 70 cech charakteru. Uczestnicy mają zaznaczyć te z nich, które przypisują sobie.
 Czy naprawdę mogę powiedzieć o sobie, że jestem ambitny? bystry? entuzjastyczny? kreatywny? niezależny? rozważny? podejmujący ryzyko? uczciwy? wszechstronny? A może jestem konformistyczny? ostrożny? skromny? ugodowy? wygodny?
 Uczestnicy mają też wskazać pięć swoich najbardziej charakterystycznych cech oraz podać przykłady doświadczeń, w których zostały one wykorzystane.
 W trakcie zajęć okazuje się, że niektóre osoby mają trudności w mówieniu dobrze o sobie. - Byłam świadkiem castingu do filmu, w którym brali udział Polacy i Amerykanie. Każdy kandydat miał się krótko przedstawić. Amerykanie otwarcie mówili o swoich zaletach. Polacy zachowywali się natomiast bardzo skromnie. Podczas rozmowy o pracę jest podobnie... - opowiada Ewa Bodzińska-Guzik.
 - Niestety, nie jesteśmy wychowywani w takim duchu, żeby mówić dobrze o sobie. Dzieciom powtarza się: "samochwała w kącie stała". Tymczasem dzisiaj pracownik musi być samochwałą, by zaistnieć na rynku pracy - dopowiada Krzysztof Puc.

 W programie warsztatów jest test do samobadania Hollanda. Bada on osobowość zawodową człowieka i jego predyspozycje do wykonywania określonych profesji. Na jego podstawie można odkryć do tej pory nie uświadamiane sfery osobowości.
 Ewa Bodzińska-Guzik: - Największą wartością tego testu jest poznanie samego siebie. Pokazuje on, jakie człowiek wyznaje wartości, np. czy rzeczywiście praca z ludźmi jest dla niego ważna, czy też woli on pracę w środowisku konwencjonalnym, albo jest raczej "przedsiębiorcą siebie", co nie jest równoznaczne z prowadzeniem własnej działalności gospodarczej, ale z myśleniem nastawionym raczej na kierowanie niż bycie kierowanym.

 Ludzie, którzy przychodzą na zajęcia, dokonali już w życiu wyboru drogi zawodowej. Często się jednak zdarza, że to ktoś inny za nich wybrał. Zauważają wtedy rozbieżność między kodem zawodowym (zawodu, w którym byli kształceni), a kodem sumarycznym (profesji, do uprawiania której mają predyspozycje).
 Niektórzy zwierzają się, że pierwszym ich błędem był wybór szkoły. Często był to pęd za kolegą z klasy. Niektórzy ulegli namowie rodziców, bez zastanawiania się, co naprawdę będzie dla nich dobre.
 W efekcie na zajęciach pojawia się np. ktoś, kto wybrał szkołę ekonomiczną, a przejawia chęć pracy z ludźmi i ktoś, kto wybrał rehabilitację, a woli robić coś, co jest związane z tzw. zawodami konwencjonalnymi (np. księgowością).
 Ewa Bodzińska-Guzik: - Należy pamiętać o tym, że rezultat testu jest tylko początkiem drogi, a wybór zawodu wymaga jeszcze rozpoznania rynku pracy.
 Krzysztof Puc: - Najgorzej jest, gdy ktoś z niechęcią przez całe życie wykonuje pracę, którą ktoś kiedyś mu wskazał i nie ma nawet świadomości tego, że mógłby spełniać się w inny sposób. Dla takiej osoby utrata pracy może być chwilą wykorzystaną na zastanowienie się nad sobą, wzięcie pod uwagę innych możliwości.
  (ALEX)