Powody nieistotne, ważne skutki

Grzegorz Skowron: DRUGIE DNO

Słyszałem już kilka uzasadnień (oprócz tego wygłoszonego przez premiera o gigantycznym zapale, determinacji i pozytywnej szajbie, jeśli chodzi o deregulacje). Jedni tłumaczą, że to gest wobec Grzegorza Schetyny, z którym kojarzony jest minister z Krakowa, drudzy twierdzą, że to jednak podkupienie zwolennika byłego marszałka Sejmu i osłabienie jego frakcji. Kolejna wersja zakłada, że premier wciągnął Jarosława Gowina do rządu, by jako minister poległ w walce z korporacjami, choć właśnie doktor filozofii ma mieć łatwiej, bo jest spoza środowiska. Wreszcie pojawiła się koncepcja, zgodnie z którą Jarosław Gowin, jeden z największych krytyków działań rządu, a właściwie jego zaniechań, jako minister nie będzie mógł tego robić i nie będzie mieć na to czasu, za to sam będzie musiał udowodnić, że potrafi działać, a nie tylko mówić.

Które z tych wyjaśnień jest prawdziwe – wie pewnie tylko sam Donald Tusk, choć i on może się mylić o tyle, że jego przewidywania wcale nie muszą się sprawdzić. Ważne naprawdę jest tylko to, czy Jarosław Gowin będzie dobrym ministrem sprawiedliwości, bo od tego zależy jego dalsza kariera polityczna.