Przyspiesza, zwalnia - w jakim rytmie bije Twoje serce?

Szybkie tempo życia, stres, przemęczenie, niezdrowy styl życia, zanieczyszczenie środowiska - to czynniki, które nie sprzyjają naszemu zdrowiu. Gorszego samopoczucia nie powinniśmy jednak zawsze tłumaczyć zmęczeniem; może ono być pierwszym symptomem poważnych zaburzeń w naszym organizmie.
Przyspieszenie, zwolnienie lub nieregularne bicie serca mogą być zarówno skutkiem stresu, jak i objawem arytmii.

Przyczyny

Do najczęstszych przyczyn arytmii należy:
* niedokrwienie serca
* choroba zastawek sercowych
* nadciśnienie tętnicze
* zwyrodnienie serca
* wady wrodzone
* obciążenia organizmu, powodujące zaburzenia poziomu elektrolitów we krwi
* przedawkowanie leków
* geny.

- Zaburzenie pracy serca może pojawiać się okresowo (tzw. napadowe) lub utrzymywać się przez długi czas - mówi Weronika Łapińska, specjalista Centrum Diagnostyki Organizmu Revitum. - Ryzyko arytmii rośnie z wiekiem. Jest ono wielokrotnie większe u osób, u których występują czynniki ryzyka, takie jak: palenie papierosów, nadciśnienie tętnicze, cukrzyca, podwyższony poziom cholesterolu, choroby serca u najbliższych członków rodziny - informuje Łapińska.

Objawy

Prawidłowa praca serca to w spoczynku ok. 60 uderzeń na minutę, po niewielkim wysiłku - ok. 100 uderzeń, zaś przy dużym (gimnastyka) - ok. 130. U osób chorych serce pracuje znacznie wolniej lub dużo szybciej niż przewidują to normy.

- Najczęstszym objawem arytmii są tak zwane kołatania serca, opisywane jako wrażenie szybkiego, niemiarowego bicia serca - nazbyt zwolnionego lub mocnego. Z kolei tzw. skurcze dodatkowe polegają na uczuciu przeskakiwania w klatce piersiowej, zatrzymywania się serca na chwilę lub kłucia w okolicy serca - mówi Weronika Łapińska.

Arytmia może powodować osłabienie, duszność, ból w klatce piersiowej, uczucie gorąca, może też obudzić ze snu. W najbardziej skrajnych przypadkach pojawiają się zasłabnięcia oraz utrata przytomności.
Do najczęściej występujących postaci arytmii zalicza się:
* dodatkowe skurcze komorowe i nadkomorowe
* tachykardię zatokową
* bradykardię
* migotanie przedsionków
* częstoskurcz nadkomorowy i częstoskurcz komorowy.

Najgroźniejszą z nich jest migotanie komór - polega na nieskoordynowanym pobudzeniu przedsionków serca, któremu może towarzyszyć szybka akcja komór (od 350 nawet do 700 uderzeń na minutę). Może prowadzić do zatrzymania akcji serca i śmierci.

Nie leczone migotanie przedsionków może powodować powstawanie skrzeplin w przedsionkach serca, które z prądem krwi mogą dostawać się do rożnych narządów, powodując m.in. niedokrwienny udar mózgu.

Diagnoza i leczenie

Aby uniknąć groźnych powikłań oraz podnieść jakość życia, należy jak najszybciej odnaleźć przyczynę arytmii i podjąć właściwe leczenie.

W pierwszej kolejności lekarz wykonuje szereg badań ogólnych. Wśród badań, które może zlecić specjalista, można wymienić:
* RTG klatki piersiowej
* ECHO serca (USG serca)
* wielokrotne badanie EKG metodą Holtera (aparat podłącza się pacjentowi na 24 godziny - monitoruje on pracę serca w spoczynku, podczas i po wysiłku, w czasie snu) - pozwala uchwycić napadowe zaburzenia rytmu serca
* test wysiłkowy i koronarografia - diagnozują chorobę niedokrwienną serca
* badanie poziomu elektrolitów we krwi (u osób przyjmujących leki moczopędne)
* parametry krzepnięcia krwi (migotanie przedsionków)
* badanie elektrofizjologiczne (nawracające częstoskurcze nadkomorowe lub komorowe).

Sposób leczenia zależy od rodzaju zaburzenia serca. Najskuteczniejszy jest wówczas, gdy można wyleczyć przyczynę zaburzenia. Obok leczenia farmakologicznego konieczne może być przeprowadzenie: kardiowersji elektrycznej, leczenia zabiegowego choroby niedokrwiennej serca, operacji zastawek serca, ablacji RF, wszczepienia rozrusznika serca lub kardiowertera-defibrylatora.

Bardzo ważne jest prawidłowe odżywianie, rzucenie palenia, pilnowanie wagi ciała, leczenie współistniejących chorób, takich jak cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, podwyższony cholesterol. Wysiłek fizyczny - zarówno jego rodzaj jak i intensywność - powinien zostać uzgodniony z lekarzem.