Rocznica KOR

Ważne i niezwykłe było to, że w kraju za żelazną kurtyną powstawała jawna, choć nielegalna organizacja, której członkowie-założyciele nie konspirowali, ale podawali do publicznej wiadomości swoje nazwiska, adresy, nawet telefony. Skoro reżim Gierka nie zdecydował się na aresztowanie założycieli KOR, rozpoczął się kilkuletni okres działalność opozycji politycznej, szybko poszerzającej się o kolejne inicjatywy i środowiska. Działacze i współpracownicy KOR byli szykanowani, zatrzymywani w aresztach, poddawani inwigilacji, a nawet mordowani, ale aż do wprowadzenia stanu wojennego w grudniu 1981 roku bezpiece nie udało się stłumić jawnego oporu przeciw komunistycznej władzy.

KOR, przekształcony po roku w Komitet Samoobrony Społecznej KOR, działał do zjazdu „Solidarności” w 1981, gdzie uległ samorozwiązaniu. Dziś żyje już tylko dwóch spośród jego założycieli, obaj są ministrami w rządzie Prawa i Sprawiedliwości: Antoni Macierewicz i Piotr Naimski. To Macierewicz był autorem nazwy Komitetu i „Apelu”, to on, z Naimskim i Wojciechem Onyszkiewiczem, doprowadzili do sformalizowania jego struktury, wbrew obawom opozycyjnych literatów, którzy obawiali się represji. Z czasem liderem środowiska KOR stał się Jacek Kuroń i jego „nawróceni” komuniści. Oni też starali się przejąć tradycję KOR, a dziś wspierają działalność KOD. Oczywiście wyszukiwanie podobieństw pomiędzy KOR i KOD jest nadużyciem, adresowanym do osób pozbawionych elementarnej wiedzy historycznej.

Rocznica powstania KOR-u będzie obchodzona uroczyście pod patronatem Prezydenta RP, odbędzie się m.in. spotkanie dawnych działaczy opozycji, na które zaproszono kilkaset osób. Oczywiście nie wszyscy przyjdą. W przeddzień rocznicy zapowiedziana jest w Warszawie promocja książki Justyny Błażejowskiej, zajmującej się historią antykomunistycznej opozycji, zawierająca obszerne wywiady z uczestnikami ówczesnych wydarzeń i przedstawiająca okoliczności powstania KOR. W organizacji obchodów uczestniczy też ożywiony na nowo Instytut Pamięci Narodowej, uwolniony od gorsetu polityki historycznej rodem z „Gazety Wyborczej”.