Sterylizować czy nie sterylizować?

PAWEŁ RADWAN, lekarz weterynarii:

Oczywiście mamy inne sposoby, aby zapanować nad rozrodczością suk. Możemy stosować gestageny o przedłużonym działaniu, które blokują (mniej lub bardziej skutecznie) cykl płciowy; co za tym idzie: znikają uciążliwości związane z cieczką. Istnieją też preparaty, podawane doraźnie w momencie, gdy pojawi się już cieczka, które nie dopuszczają do fazy płodnej cyklu. Nie jestem zwolennikiem metod hormonalnych, bo choć są one łatwe w użyciu, to jednak nie są zdrowe i bezpieczne. Nierzadko u pacjentek traktowanych hormonalnymi środkami antykoncepcyjnymi pojawiają się schorzenia narządu rodnego. Wzrasta również prawdopodobieństwo występowania zmian nowotworowych pakietu mlekowego.

Sterylizacja jest jednorazowym i definitywnym rozwiązaniem sprawy, ale - jak każdy zabieg chirurgiczny - ma swoje plusy i minusy. Są pacjentki, które ze względów zdrowotnych nie mogą być poddane operacji, ale o tym decyduje lekarz i są to przypadki indywidualne. Osobiście jestem zwolennikiem tej metody i zazwyczaj polecam sterylizację. Jest to zabieg wykonywany rutynowo, obarczony niewielkim ryzykiem. Operujemy z zachowaniem wszelkich procedur wymaganych względami bezpieczeństwa - tak, aby zabieg był jak najmniej inwazyjny i jak najlepiej znoszony przez pacjentki. Zabieg trwa w sumie, z wybudzeniem suki, około dwóch godzin, przy czym nasze pacjentki opuszczają klinikę o własnych siłach. W zasadzie na drugi dzień funkcjonują normalnie.

Plusem wczesnych sterylizacji suk niedojrzałych płciowo, czyli przed pierwszą cieczką, jest pewność, że zwierzę nie będzie miało zmian onkologicznych w obrębie pakietu mlekowego. Sterylizacja po pierwszym szczycie estrogenowym nie ma już natomiast żadnego wpływu na pojawianie się zmian w gruczole mlekowym.

Wczesne sterylizacje miewają również negatywne następstwa; jednym z nich może być pojawienie się nietrzymania moczu na tle hormonalnym. Częściej zdarza się to u suk dużych ras. Jest to problem występujący bardzo rzadko, jednak musimy brać pod uwagę i taką ewentualność.

Samce sterylizujemy znacznie rzadziej. Sterylizacja w ich przypadku jest także metodą leczenia przy schorzeniach gruczołu krokowego, przy jego łagodnym przeroście, gdy nie ma torbieli i zmian nowotworowych.

Po sterylizacji zwierząt powinnyśmy uważać, aby nie stały się one zbyt leniwe i aby nie wymuszały na nas większych porcji jedzenia. Niektóre suki i psy po sterylizacji mają tendencje do tycia. Po sterylizacji zmieniać się może psychika zwierząt, stają się bardziej domatorskie, stonowane, choć większość jednak zachowuje dawny wigor. (AMS)