Japończycy kontynuowali swoją ekspansję w Azji i na obszarze Pacyfiku. Przywódcy Stanów Zjednoczonych coraz bardziej zdawali sprawę, że również i ich kraj nie uniknie zaangażowania w wojnę. Pilną koniecznością stało się unowocześnienie armii.
USArmy postanowiła zastąpić używane dotychczas motocykle zwiadowcze i samochody dyspozycyjne, będące zmodyfikowaną wersją stareńkiego forda model-T. W lipcu 1940 r. ogłoszono przetarg na "lekki pojazd rozpoznawczy". Do udziału w nim zaproszono 135 producentów, którym przedstawiono specyfikację techniczną pojazdu, zawierającą bardzo szczegółowe wymagania: ładowność 272 kg, rozstaw osi poniżej 1905 mm, wysokość do 914 mm, silnik umożliwiający długotrwałą jazdę w zakresie 5 - 80 km/h, prostokątne kształty nadwozia, napęd 4x4, trzy oddzielne siedzenia, oświetlenie do jazdy szosowej i w warunkach zaciemnienia wojennego, masa poniżej 590 kg.
Na zaproszenie dowództwa armii odpowiedziały tylko trzy firmy: Willys-Overland, American Bantam Car Manufacturing Company oraz, nieco później, Ford Motor Company.
Prototypy powstawały we wręcz niewiarygodnym tempie. Bantam na zbudowanie swego pojazdu potrzebował zaledwie 49 dni. Twórcą prototypu Willys Quad był wiceprezes ds. inżynierii Willys-Overlanda - Delmar G. Roos. Ford przedstawił Model GP (General Purpose, tj. ogólnego użytku), nazwany "Pygmy", z napędem zaadaptowanym z ciągnika rolniczego Ford/Ferguson.
Każda z tych trzech firm otrzymała zlecenie na budowę 70 pojazdów próbnych. W listopadzie 1940 r. zostały one poddane testom. Okazało się, że żaden z nich nie spełnia wymogu dotyczącego masy (poniżej 590 kg), dlatego został on przez armię podwyższony.
W marcu 1941 r. nastąpił kolejny etap przetargu. Bantam miał wyprodukować 1500 sztuk pojazdów Model 40 BRC, Ford - 1500 egzemplarzy zmodyfikowanych i ulepszonych GP Pygmy, a Willys-Overland - 1500 Quad'ów. Ostatecznie jako głównego producenta pojazdu dla amerykańskich sił zbrojnych wybrano Willys-Overlanda. Jednak także dwie pozostałe firmy nie mogły uznać się za przegranych, gdyż i ich konstrukcje doczekały się masowej produkcji. Większość bantamów i fordów GP trafiła do Wielkiej Brytanii i Związku Radzieckiego w ramach programu pomocy wojennej.
Willys quad był modyfikowany, zmieniając się w willysa MA, a następnie w willysa MB. Jednak armia amerykańska i świat nadały temu pojazdowi nazwę "Jeep". Jaki jest jej rodowód? Niepewny. Niektórzy twierdzą, że słowo "jeep" powstało z niedbałej wymowy głosek GP (Dżi-Pi) - skrótu słów "General Purpose". Według innych pochodzi od popularnej postaci Eugene the Jeep z kreskówki "Popeye".
Willys MA miał dwustopniową skrzynię biegów z dźwignią ich zmiany na kolumnie kierownicy, opuszczaną przednią szybę, głębokie wycięcia w burtach nadwozia, dwa zestawy wskaźników na desce rozdzielczej i dźwignię hamulca ręcznego po lewej stronie siedzenia kierowcy.
Na potrzeby armii amerykańskiej Willys-Overland wyprodukował łącznie ponad 368 000 pojazdów, a Ford, na mocy licencji - około 277 000. Jeep stał się jednym z symboli udziału aliantów II wojnie światowej, utrwalonym i powielanym w produkowanych do dzisiaj filmach, nawiązujących do tego okresu historii.
W 1950 r. Willys zastrzegł znak towarowy "Jeep" i planował zaadaptowanie tego pojazdu do celów rolniczych. Nikt chyba nie spodziewał się, że surowy, aczkolwiek solidny samochód zrobi światową karierę wśród zwykłych kierowców.
Pierwszy "cywilny" jeep - model CJ-2A - powstał w roku 1945. Wyposażenie obejmowało otwieraną klapę tylną, koło zapasowe na burcie nadwozia, powiększone reflektory oraz zewnętrzny korek wlewu paliwa i wiele innych detali, niespotykanych w jego militarnym pierwowzorze. Był produkowany przez cztery lata.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
