W jaki sposób przeciwdziałać degradacji fasad budynków?

Zanieczyszczenie środowiska i zmiany klimatyczne mają coraz większy wpływ na występowanie tak zwanej korozji biologicznej, której skutki widoczne są między innymi na elewacjach budynków.

Poprzez zjawisko to należy rozumieć różne formy niszczenia zewnętrznych powłok fasad, wywołane działaniem żywych organizmów, takich jak grzyby, pleśnie oraz glony.

Jak można zapobiegać?

Na korozję biologiczną najbardziej narażone są elewacje północne, słabo oświetlone promieniami słonecznymi. Rozwojowi mikroorganizmów sprzyja także bliskość drzew i krzewów oraz kurz komunikacyjny i przemysłowy, zawierający związki organiczne.

Ponadto, na rozwój grzybów wpływa sąsiedztwo zbiorników wodnych i związana z tym podwyższona wilgotność powietrza. Samo skażenie mikrobiologiczne często występuje tam, gdzie pojawiają się błędy wykonawcze lub widoczne są np. nieszczelne pokrycia dachowe, rynny lub rury spustowe.

Jednym z warunków pozwalających na rozwój grzybów i pleśni jest porowatość powierzchni fasady. Ułatwia ona przyczepność porostów i pozwala na łatwiejsze gromadzenie się kurzu i brudu stanowiącego pożywkę dla zarodników.

Większość tynków stosowanych na elewacjach daje strukturę, której powierzchnia po związaniu spełnia wymienione warunki. Dodatkowo korozja mikrobiologiczna jest w znacznym stopniu konsekwencją jakości spoiwa używanego w produkcji tynku i stopnia elektrostatyczności gotowej powłoki na elewacji.

Aby zapobiegać korozji mikrobiologicznej na elewacjach warto stosować materiały, które przeciwdziałają rozwojowi mikroorganizmów na powierzchni fasady. W ofercie handlowej dostępne są dziś tynki i farby, które już na etapie ich produkcji wyposażane są w wysokiej jakości spoiwa o niskiej elektrostatyczności.

Dodatkowo obecność specjalnych substancji czynnych, pozwala neutralizować pojawiające się zarodniki mikroorganizmów i zapobiega w ten sposób korozji biologicznej wszędzie tam, gdzie może ona wystąpić.

Kilka etapów ochrony

Gotowe do użycia tynki i farby, a szczególnie te zawierające żywice organiczne stanowią już w postaci mokrej doskonałą pożywkę dla pleśni i grzybów. Z tego względu zabezpieczane są specjalnymi substancjami czynnymi „in can”, hamującymi rozwój mikroorganizmów w opakowaniu, na etapie przechowywania. Produkt chroniony jest w ten sposób do czasu jego użycia. Po aplikacji na ścianę, związaniu i wyschnięciu powłoki tynku lub farby, aktywne substancje chroniące narażone są najczęściej na degradację poprzez wypłukiwanie podczas padającego deszczu.

W produktach mokrych, oznaczonych znakiem „Ochrona”, np. firma Baumit stosuje dodatek innowacyjnych substancji czynnych, które chronione są przed wymywaniem i znacząco wydłużają swą żywotność. Występują one w postaci synergicznej mieszaniny algicydów i fungicydów – zamkniętych w specjalnych kapsułkach. Uwalniane w trakcie użytkowania substancje działają powłokowo, neutralizując mikroorganizmy.

Oprócz bardzo dobrej ochrony przed wymywaniem, substancje te odznaczają się również wysoką stabilnością w środowisku alkalicznym i odpornością na promieniowanie UV, co wpływa na ich trwałość. Uaktywniają się one dopiero po wyschnięciu powłoki tynkarskiej, chroniąc ją przed rozwojem mikroorganizmów przez wiele lat.

Bardzo ważnym aspektem stosowania takiej ochrony powłokowej jest także bardziej korzystny, obniżony wpływ na środowisko naturalne.

Dzieje się tak dzięki stosowaniu nowoczesnej technologii zabezpieczającej substancje aktywne przed łatwym przedostawaniem się do środowiska.

Należy przy tym pamiętać, że bardzo często skażeniu mikrobiologicznemu elewacji można w znacznym stopniu zapobiec już na etapie projektowania budynku.