W uroczej kotlinie

I nie ma w tym krzty przesady. Gmina położona jest bowiem na granicy dwóch światów, dwóch subregionów klimatycznych - Beskidu Wyspowego i Gorców. - Mamy więc nie tylko wspaniały mikroklimat i zdrowe, czyste powietrze, ale także zdroje ze źródlaną i leczniczą wodą

- podkreśla Władysław Sadowski, wójt gminy Kamienica. Kotlina jest urocza, otoczona malowniczymi górami i lasami. Jej dnem wije się zaś wartko płynąca Kamienica, tocząca wody aż spod Turbacza (1310 m n.p.m.), najwyższego szczytu Gorców. - To idealne miejsce dla turystów - dodaje Jarosław Augustyniak z Urzędu Gminy w Kamienicy. Nic więc dziwnego, że z roku na rok przybywa tu atrakcji. Już wkrótce w pobliżu amfiteatru Saturn powstanie skate park, a okoliczne tereny zamienią się w malowniczy park z oczkiem wodnym.

Warto również zanurzyć się nieco w... historię Kamienicy. Jest bowiem nie tylko długa, ale także ciekawa. - Pierwszy przywilej lokacyjny przyznała Kamienicy księżna Gryfina, wdowa po Leszku Czarnym - przypomina Jarosław Augustyniak. Stało się to w 1297 r. Kolejnym - już na prawie magdeburskim - obdarzyła ją w 1330 r. Katarzyna, przełożona starosądeckiego klasztoru Klarysek. I od tej pory, aż do 1782 r. śródleśna osada dzieliła losy starosądeckiego klasztoru. Potem przeszła na własność państwa austriackiego, jako tzw. dobra kameralne.

Następnie nabyli je Szalayowie, właściciele Szczawnicy, a w 1830 r. sądecki kupiec Kirchner. - On to przekazał dobra kamienickie zięciowi, Maksymilianowi Marszałkowiczowi. To był świetny gospodarz - wspomina Władysław Sadowski. Kamienica, choć od tamtych czasów pięknie się rozwinęła, nie zatraciła dawnego uroku. Wciąż też otaczają ją malowniczym pierścieniem góry i lasy. Nic więc dziwnego, że Władysław Sadowski podkreśla, że sprawuje pieczę nad "najpiękniej położoną gminą Małopolski".