Wawrzynek wilczełyko. Trująca piękność

FLESZ - Kto uprawia ekościemę?

Wzrokiem, gdyż liczne kwiaty posadowione na bezlistnych gałązkach są widoczne z dużej odległości. Szczególnie jeśli tkwią na tle zimowych szarości. Narząd węchu, nawet tak niedoskonały jak nos człowieka, wyczuwa śliczny aromat wawrzynka z odległości kilkunastu kroków. Kiedyś, w Małych Pieninach metrowej wysokości krzew wilczegołyka wywęszyłem w słoneczny dzień z dystansu trzydziestu kroków. I nie byłem jedynym. Gałązki uginały się pod ciężarem pszczół, trzmieli i motyli. Brzęk skrzydełek setek owadów był również doskonale słyszalny.

Tyle reklamy rośliny, która jest tak samo piękna, co trująca. To już inna historia. Teraz proszę sobie wyobrazić, iż mój ogrodowy wawrzynek wilczełyko zaczyna kwitnąć. Ze zdumieniem wypatrzyłem drobne póki co kwiaty fioletowo różowej barwy, które na dodatek ślicznie pachniały. Słabo, gdyż nie zauważyłem ani jednej pszczoły czy trzmiela. Nie mniej fakt listopadowego kwitnięcia mam uwieczniony na zdjęciach. Wygląda na to, iż wawrzynek zmylony niedawnym ochłodzeniem i kolejnym nawrotem ciepła pomylił pory roku. Do tego długość dnia, która jest prawie taka sama jak wczesną wiosną mogła uruchomić proces kwitnienia. Zapowiadają chłód. I wszystko wróci do normy.