Wielkie serce na krótkich łapach

Fot. Theta

Rasy psów

Sunia rasy basset hound nazywała się Beta i była psem mojej przyjaciółki, koleżanki ze szkolnej ławki. Ile miałyśmy z nią radości, ile przygód. Zwierzę było uparte, leniwe, z trudem chodziło po schodach, szorując brzuchem po kolejnych stopniach. Było zawsze głodne, potrafiło zjeść wszystko, co napotkało na swojej drodze. Beta kochała przede wszystkim lody i potrafiła sposobem odebrać je zdumionym przechodniom. Miała swój charakter, ale też potrafiła kochać, tęsknić, czekać, cieszyć się. Była dla mnie pierwszym psem, jakiemu mogłam się bliżej przyjrzeć.

Basset hound, który w Polsce zaczął być hodowany dopiero w latach 70., największą popularność przeżywał u nas w latach 80. Wydawało mi się, że moda na bassety minęła. Myliłam się. W Internecie listy dyskusyjne pełne są zwierzeń zakochanych właśnie w tej rasie, a na You Tube można znaleźć wiele kapitalnych filmików pokazujących zachowanie tych psów. A to basset w plecaku, w przyczepce rowerowej, w basenie, pod prysznicem; śmieszne i wzruszające.

Basset, dość silny, ale krótkonogi pies gończy, pochodzi z Francji, a pierwsze wzmianki o nim można znaleźć w źródłach z XVI wieku. Fachowcy uważają, że kształt jego głowy, a także ostrość węchu mogą wskazywać na bliskie pokrewieństwo z bloodhoundem.

Początkowo bassety były wykorzystywane jako pomoc dla myśliwych polujących pieszo. Nie były zbyt szybkie, ale radziły sobie z polowaniami na zające, króliki i bażanty.

Teraz pełnią głównie rolę psów rodzinnych. Choć są uparte - jak na psy myśliwskie przystało - odważne, wytrwałe, to doskonale czują się w mieszkaniu. Są odporne na dziecięce zaczepki i może dlatego tak dobrze zaaklimatyzowały się przy rodzinie. Nadają się do małego mieszkania, ale pod jednym warunkiem: że opiekunowie zapewnią im odpowiednią ilość spacerów.

Bassety, pozbawione podszerstka, nie są kłopotliwe w utrzymaniu, nie wymagają częstej kąpieli i szczotkowania sierści, ale są wrażliwe na zimno. Problemem jest zima w mieście, gdy pies szoruje brzuchem po śnieżno-solnej mazi. Rasa ta podatna jest też na zapalenie spojówek, a młode psy czasami przydeptują sobie uszy, co może prowadzić do okaleczeń. Często też trzeba psu spinać uszy przed jedzeniem, bo może je moczyć w misce.

Dawniej w Polsce była rozpowszechniona jedynie rasa basset hound, czyli psy masywne, ważące do 33 kg. Od kilku lat pojawiają się także inne odmiany, jak np. basset artezyjsko-normandzki, drobniejszy, ważący do 20 kg i o mniejszym luzie podgardla. Szczeniaki kosztują 1000-2500 zł.

Agnieszka Malatyńska-Stankiewicz