Historię Wisły Rząski przypomniał w czasie jubileuszowej gali jeden z jej nestorów Józef Podgajny. W 1925 roku powstał w Rząsce z inicjatywy Władysława Sikorskiego klub o nazwie Gwiazda, rok później przyjął nazwę Warna, miał biało-zielone barwy, a symbolizowała go zielona gwiazda. Rozkwit Warna zawdzięczała Stanisławowi Marcinkowskiemu, piłkarzowi krakowskiej Wisły, także reprezentantowi kraju, który osiadł w Rząsce, został prezesem miejscowego klubu, założył w nim też cieszącą się sławą sekcję teatralną. Rozwój Warny przerwał incydent z 1934 r., kiedy to w czasie meczu piłkarskiego o awans do klasy B pomiędzy Warną Rząska a Prokocimiem doszło do strzelaniny, którą rozpoczął ukarany czerwoną kartką piłkarz Rząski. Sprawa skończyła się w sądzie powiatowym, Warnę Rząska na dwa lata zawieszono, zakazując jej wszelkiej działalności. W 1936, kiedy reaktywowano działalność klubu, nie pozwolono mu już powrócić do dawnej nazwy. Z pomocą pośpieszyła krakowska Wisła, która zgodziła się, aby w Rząsce powstała jej filia o tej samej nazwie. W 1949 Wisła Rząska wzbogaciła się o budynek klubowy, od 1951 cieszyła się własnym stadionem. Działało wtedy w Rząsce kilka sekcji sportowych: piłki nożnej, tenisa stołowego, zapasów, strzelecka, kolarska. Wychowanek Wisły, potem zawodnik Cracovii i Wawelu Kazimierz Kaszuba wystąpił w 1952 r. na olimpiadzie w Helsinkach. Lata 60. przyniosły klubowi kłopoty. Zabrano mu stadion pod budowę koszar, w klubie została tylko jedna sekcja. Zarząd postanowił zawiesić klubową działalność. W 1992 z inicjatywy braci Tomasza i Waldemara Jankowskich oraz Franciszka Smędra reaktywowano jednak działalność Wisły Rząski. Drużyna piłkarska nadal nie miała własnego boiska, korzystała z gościny sąsiednich klubów: w Mydlnikach, Szczyglicach, Bronowicach. Ambicją działaczy było jednak wybudowanie własnego stadionu. Ukończono go w roku 75-lecia klubu. Sporo prac wykonano w czynie społecznym, większość kosztów pokryli zaś sympatycy klubu, część środków pozyskano też z budżetu gminy Zabierzów. W klubie w dwóch drużynach gra ponad 40 piłkarzy. W styczniu ubiegłego roku powstała w Rząsce sekcja tenisa stołowego, która teraz jest jedną z najprężniejszych w Małopolsce. Zrzesza 45 zawodników, z których największą karierę robi 12-letni Wojciech Dziura.
Jubileusz 75-lecia Wisły Rząski
Jubileuszowym turniejem tenisa stołowego rozpoczęły się trwające przez dwa dni obchody 75-lecia Ludowego Klubu Sportowego Wisła Rząska. Zakończyła je uroczysta akademia i zabawa taneczna. Nie zabrakło też emocji piłkarskich - towarzyski mecz pomiędzy pierwszą a drugą drużyną Wisły rozegrany został na poświęconym przez proboszcza parafii św. Antoniego, Ignacego Moskwę, nowym klubowym boisku. Wcześniej o pomyślność klubu modlono się na uroczystej mszy św. Mieszkańcy Rząski ufundowali świętującemu klubowi nowy sztandar.
Zasłużeni dla Wisły Rząski działacze zostali z okazji jubileuszu odznaczeni przez Małopolskie Zrzeszenie Ludowych Zespołów Sportowych. Złote, honorowe odznaki LZS otrzymali: Tadeusz Grzegorczyk, Władysław Jaje, Stefan Kortaś, Tadeusz Kanas, Stanisław Mączyński, Witold Nęcka, Bronisław Nowak, Józef Podgajny, Mieczysław Pułka, Stanisław Wąchała. Szerokie było grono wyróżnionych także srebrnymi i brązowymi odznakami LZS. Na uroczystej gali w siedzibie klubu spotkały się wszystkie pokolenia sympatyków Wisły. O jej przyszłość starsi działacze mogą być spokojni, sentyment do klubowych barw odziedziczyli bowiem młodsi. U wszystkich jednakowe wzruszenie wywołał poczet sztandarowy niosący nowy sztandar, zakupiony przez mieszkańców Rząski w miejsce tego, które w latach kryzysu ktoś ukradł. Na ręce prezesa Wisły Zdzisława Nowaka goście składali życzenia pomyślności, awansu piłkarzy do klasy A.
Puchar 75-lecia Wisły Rząski zdobył wygrywając turniej tenisa stołowego Stanisław Mirecki, który wyprzedził Rafała Utylskiego i Mateusza Badulę. W zmaganiach piłkarskich Wisła I pokonała Wisłę II 8-2.
(MAS)
Dzieje się w Polsce i na świecie – czytaj na i.pl
