Żołnierze z Grodna przy trumnie Marszałka

76. Lidzki Pułk Piechoty z Grodna obchodził w 1939 r. dwudziestą rocznicę reorganizacji i nadania mu imienia. Historia jednostki była ciekawa i sięgała czasów tzw. samoobrony polskiej na Litwie i Białorusi z końca 1918 i początku 1919 r. Należeli do niej ochotnicy z Wilna, Lidy i Szczucina Lidzkiego. Lokalne oddziały walczyły przeciwko siłom niemieckim i bolszewickim i starały się o połączenie z istniejącą już wtedy regularną armią polską.

Niebawem samoobrona przekształciła się w słynny oddział partyzancki pod dowództwem mjr. Władysława Dąmbrowskiego, który wśród ciągłych walk przebijał się między armią niemiecką a siłami bolszewickimi w kierunku centralnych ziem polskich. W 1919 r. oddział połączył się z dywizją podlaską Wojska Polskiego.

Wtedy to z piechoty oddziału mjr. Dąmbrow-skiego utworzono Lidzki Pułk Piechoty i nadano mu imię Ludwika Narbutta, a z oddziałów kawaleryjskich sformowano Pułk Ułanów Wileńskich. „Zaczął się nowy okres walk, w których ochotnicy kresowi okazali swe męstwo i siłę bojową, wypróbowane już przedtem w bojach partyzanckich” – pisał „IKC”.

W marcu 1939 r. 76. Pułk Piechoty zorganizował dzięki inicjatywie swego dowódcy ppłk. Stanisława Sienkiewicza wycieczkę dla podoficerów po Polsce. Należała ona do całego cyklu takich imprez organizowanych przez dowódcę jednostki.

Trasa marcowej wycieczki objęła Grodno, Warszawę, Toruń, Gdynię, Poznań, Kraków i Zaolzie. Kierownikiem wycieczki był kpt. Malinowski, a uczestniczył w niej najstarszy żołnierz pułku, świetny znawca jego chlubnych dziejów, chor. Stanisław Tomkiewicz, odznaczony krzyżem Virtuti Militari. Podczas pobytu w Krakowie uczestnicy zwiedzili zabytki miasta, zapoznali się też z nowymi dzielnicami Krakowa i Pałacem Prasy (w którym znajdowała się redakcja „IKC-a”).

Najbardziej wzruszający moment przeżyli żołnierze podczas składania wiązanki róż w krypcie pod Wieżą Srebrnych Dzwonów, przy sarkofagu marszałka Piłsudskiego. „Trzeba tu dodać, iż pułk grodzieński może poszczycić się listem Marszałka Piłsudskiego, który z uznaniem wyrażał się o cnotach wojennych pułku” – podkreśliła gazeta.