Życzenia świata, życzenia Chrystusa

Ks. Wit Pasierbek SJ: ROZWAŻANIA NIEDZIELNE

Narodziny Boga-Człowieka są nie tylko historycznym faktem, ale przede wszystkim wydarzeniem wiary, bowiem Jezus Chrystus przyjmuje naturę ludzką, aby wskazać każdemu człowiekowi: co znaczy prawdziwie kochać, co znaczy prawdziwie być człowiekiem.

Przyjście Boga na ziemię stawia wydarzenia historii w zupełnie innym świetle, gdyż odtąd wszystko musi być odczytywane w kluczu Jezusa Chrystusa.

Historia świata, narodów, rodzin i każdego człowieka zostaje naznaczona narodzinami, śmiercią i zmartwychwstaniem Jezusa Chrystusa. Te zbawcze wydarzenia zmuszają każdego człowieka do dania wolnej, właściwej odpowiedzi. Również i dla nas fakt narodzin Boga-Człowieka musi mieć konkretne, swoje odbicie w życiu, w relacjach z innymi.

Do jakiego świata przychodzi dzisiaj Jezus Chrystus?

Przywódcy najbogatszych państw spotykają się, by rozdzielać pieniądze, ale nikt nie dzieli ich między biednych i umierających z głodu. Na zbrojenia wydaje się miliardy dolarów, a dla umierających z głodu tylko miliony.

W życiu politycznym i społecznym nie ma uczciwości; słyszy się ciągle o korupcji: wydaje się, że trudno jest znaleźć polityka, któremu zależałoby bardziej na dobru narodu, aniżeli na własnym interesie. Obserwujemy pogoń za pieniądzem, nie dostrzegając nie tylko ubogich, ale często swoich własnych dzieci, które z frustracji uciekają w narkomanię, alkoholizm, sekty.

Stajemy się bogatsi, a z drugiej strony zamykamy się na siebie. Wydaje się, że jesteśmy coraz to bardziej zmęczeni chrześcijaństwem, Bogiem, a chcemy żyć według własnych upodobań i planów.

Jakie życzenia składa nam świat i jego przywódcy? Angela Merkel, Nicolas Sarkozy, José Manuel Barroso i inni przywódcy europejscy życzą nam spokojnych Świąt, ale w oparciu o euro, o oszczędności, o wytężoną pracę i o życie w napięciu, co do jutra. Barack Obama, zza Atlantyku, życzy umocnienia dolara, wychodzenia z kryzysu i pokoju na Bliskim Wschodzie i Afganistanie, w Afryce też. W Chinach Hu Jintao życzy jednego: nadal kupujcie w tych ilościach nasze produkty i pozwalajcie tak swobodnie u was inwestować. W Rosji Dmitrij Miedwiediew i Władimir Putin życzą nam wielkich zapasów ropy i gazu, bo różnie to może być, no i liczenia się z odradzającą się Wielką Rosją. A w kraju premier Donald Tusk życzy nam jak najniższych podwyżek, super "zdrowia", odpornych na dziury drogowe samochodów, a przede wszystkim cudownych przeżyć na Euro 2012.

I w tym właśnie kontekście przychodzi do nas Bóg - Człowiek. Nie po to, by nas upominać, robić wyrzuty; Jego przesłanie jest bardzo proste: "nowe przykazanie daję wam, byście się wzajemnie kochali tak, jak Ja was ukochałem" (J 15, 12). "Przynoszę wam pokój serc, radość ducha, których świat dać nie może". I tego nam życzy, bo wie, że tylko to jest gwarancją sukcesu szczęśliwego życia. Chodzi o to, byśmy naprawdę bardziej wierzyli w Niego, byśmy nawzajem byli dla siebie dobrzy i nie zapominali o tym, że nosząc imię chrześcijan, mamy do Niego się upodabniać.
"Maryja porodziła Syna, owinęła w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie." Miejscem pierwszego zamieszkania Boga-Człowieka była mała, pasterska grota. Nie było dla Boga miejsca w gospodzie i również dzisiaj brakuje dla Niego miejsca w systemach politycznych, ekonomicznych, w narodach, rodzinach, w nas samych.

Największym z polskich mistrzów chasydzkich był rabin Izaak Meir z Góry Kalwarii. Kiedy miał trzy lata, ktoś mu powiedział: "Dam ci dwie złote monety, jeśli powiesz mi, gdzie mieszka Bóg". Ten odpowiedział: "Dam ci trzy, jeśli powiesz mi, gdzie On nie mieszka". Ten pogląd nie zgadza się z poglądem jego nauczyciela, gorliwego rabina Mendla z Kocka. Pewnego bowiem razu rabin przyszedł do synagogi, gdy zgromadzenie wiernych recytowało werset z proroka Izajasza (6,3): "Święty, Święty, Święty jest Pan Zastępów. Cała ziemia jest pełna Jego chwały". Na to rabin Mendel powiedział: "Nie! Bóg mieszka tam, gdzie pozwoli mu człowiek".