A w karmnikach mizeria

FLESZ - Ile w tym roku wydamy na święta? Jak zamierzamy je spędzić?

Kilka lat temu w solidną zimę z początku grudnia karmiłem piętnaście gatunków ptaków. W tym przybyłego z północy jera. Bywały też jemiołuszki, paszkoty i kowaliki. Ba, nawet stado grubodziobów. Nad całym tym ptasim zgiełkiem panował pewien krogulec, który kilka razy w tygodniu wpadał z niezapowiedzianą wizytą. Zostawały po nim stosiki kolorowych piórek po upolowanych sikorkach, które pracowicie przygotowywał do spożycia.

Od tygodnia uprawiam ptakoliczenie. Góra dziesięć ptaków jednocześnie. W tym dziewięć na dziesięć to bogatki. Reszta to hałaśliwe i zadziorne sikory ubogie. I tyle. Byłbym zapomniał. Przybłąkała się para mazurków. Krótko mówiąc, przysłowiowa mizeria. Trzymany na podorędziu aparat pokrywa kurz i leży bezużyteczny. Teoretycznie zrobiłem wszystko, co trzeba. Ptasią stołówkę ustawiłem w tym samym miejscu miesiąc temu. Każdego dnia sypałem po małej garsteczce nasion słonecznika. Tak, by ptakom przypomnieć, że mogą liczyć na regularny posiłek. Na razie nie działa. Może zapowiadane śniegi zmienią sytuacje.

Nawiasem mówiąc, w kilku zaprzyjaźnionych karmnikach ptasie wizyty wyglądają podobnie. Sikorki bogatki, klika ubogich. Widać w naturze wciąż można uzbierać w ciągu dnia wystraczającą ilość jedzenia. W każdym razie, nie zamierzam strzelać focha. Każdego dnia sypnę małe co nieco. I czekam. Na pewno będę jeszcze potrzebny.