Biało na czerwonym

Rzucam zatem nieraz, że papierosy szkodzą - w przeciwieństwie do alkoholu, bo czy widział ktoś, by na flaszce absolutnie smakowitej napisano, że zawartość szkodzi? Nie. A przecież jak świat światem okowita była pita i nikomu do głowy nie wpadł żaden durny pomysł, by kogoś, kto siądzie, by się napić dla kurażu, dla dodania odwagi albo pozbycia się choć na chwilę dojmującego bólu istnienia, dodatkowo dołować napisami typu: "Każda dawka alkoholu spożywanego przez kobietę w ciąży szkodzi dziecku"; "Prowadząc pojazd mechaniczny po spożyciu alkoholu narażasz zdrowie i życie innych osób"; "Picie alkoholu w młodym wieku niszczy". Już widzę faceta w sytuacji ostatecznej, który odczytawszy podobną informację, reflektuje się "A skoro tak, to nie piję". A w knajpce co - kelner wygłosi stosowną formułkę, czy poda przed setą ulotkę? A w domu co - otworzymy przed gośćmi barek, a tam na każdej butelce: "Nie pij!".
Tak przyjemnie było przez wieki, piło się, bo człek, wiadomo, wypić musi, szło się w Polskę, drodzy panowie, było się raz na barze, raz pod barem... Ale cóż; dopóty dzban wódę nosił, dopóki PiS jako ten Filip z konopi się nie wyrwał. I oto zgłosił pomysł, by na butelkach z alkoholem umieszczać napisy informujące o szkodliwości alkoholu, szczególnie dla kobiet w ciąży lub karmiących piersią. Rzecz na razie jest w podkomisji, a i PO od razu się postawiło, zatem pewnie niejedną jeszcze flaszkę spokojnie się wypije, niemniej sprawa jest niebagatelna. Jak proponowana etykieta, która ma zasłonić 20 proc. powierzchni butelki - od piwa do wódki. Niebagatelna, bo etykietę ma tworzyć biały napis na czerwonym tle. A jak w grę wchodzą barwy biało-czerwone, to żartów nie ma. Tylko teraz to będzie samoobrona przed alkoholem.
W sprawie kobiet w ciąży trudno mi zabrać głos; do tej pory sądziłem, że one to wiedzą. Choćby od lekarza. Zatem, jeśli już, to poszedłbym krok dalej. Po co szpecić butelki; wystarczy napis w sklepie rozszerzyć: "Nieletnim, nietrzeźwym i kobietom w ciąży alkoholu nie sprzedajemy".
Natomiast do reszty towarzystwa flaszki naszej codziennej odwoływałbym się bardziej finezyjnie, edukacyjnie. Dajmy portret Ernesta Hemingwaya, i napis: "Pił ogromnie, jako światowej sławy pisarz dostał Nobla, ale palnął sobie w łeb. Chcesz skończyć podobnie?! Wybór należy do ciebie!".
Można by posłużyć się Jackiem Londonem, pisarzem, który publicznie przyznał się do swego alkoholizmu. I biało na czerwonym postawić dramatyczne pytanie: "A ty powiesz światu: jestem alkoholikiem!?". Malcolm Lowry mógłby firmować inną sentencję: "Pod wulkanem", mistrzowska opowieść o zapiciu się na śmierć już powstała. Daj spokój!".
Przejdźmy na nasze podwórko, wszak gigantów u nas "Milijon". Pokażmy męskie oblicze Marka Hłaski. Dodajmy napis: "O alkoholizmie Hłaski wiedzieli wszyscy. Chcesz cieszyć się taką sławą jak ten pisarz!?".
Rusofilom można by dać coś z Wiktora Jerofiejewa. Frankofilom z Charlesa Baudelaire`a. Zresztą co tu wymieniać; toż każda marka spokojnie mogłaby mieć swego przewodnika po tym alkoholowym padole. Aż przyjemnie byłoby wrócić ze sklepu. Nie z jakimś tam anonimowym "Jasiem wędrowniczkiem", a kimś znanym z imienia i nazwiska. Z kimś, kogo dzieło można poczytać.
A tak - widzę tę scenkę, podchodzi facet, zamawia i czyta biało na czerwonym: "Picie alkoholu może być przyczyną rozpadu rodziny". - Panie, to prawda? - upewnia się u sprzedawcy. I nie czekając na odpowiedź o kolejne dwie butelki prosi.