Dwa złote medale pingpongistów "Kolibra"

Zadowoleni medaliści. Złoto Michała i Adriana. Czwarte miejsce Krzysztofa. Fot. Andrea Janik

Waganowice-Kraków

Turniej odbył się w hali sportowej KS "Bronowianka" w Krakowie. Stowarzyszenie Olimpiady Specjalne Polska Małopolskie zorganizowało imprezę, a pomagali wolontariusze z krakowskich i warszawskich akademii sportowych. Niepełnosprawni zawodnicy w różnym wieku i z wielorakimi dysfunkcjami życiowymi sprawdzali swoje umiejętności gry w tenisa stołowego, ale przede wszystkim pokonywali wiele barier związanych z emocjami, swoimi ograniczeniami fizycznymi i intelektualnymi. Uczyli się zdrowego współzawodnictwa, radzenia sobie z porażką.
- Pragnę zwyciężyć, lecz jeśli nie będę mógł zwyciężyć, niech będę dzielny w swym wysiłku - to motto przyświecające olimpiadom specjalnym. Wiele imprez regionalnych i krajowych, podczas których zawodnicy mogą pochwalić się osiągnięciami, to tak naprawdę przyczyna i finał całorocznych i wieloletnich treningów rozwijających sprawność fizyczną niepełnosprawnych osób. To także doskonała okazja do pokazania swojej odwagi, woli walki, zaistnienia w lokalnej społeczności i poza nią. Cieszy mnie udział zawodników z Waganowic w naszych imprezach. Zostaliście przyjęci na specjalnych warunkach i z wielką radością. Pierwsze wasze zmagania w czerwcu pokazały, że tkwi w waszych uczniach ogromny potencjał. Teraz także obserwuję dobrą pracę z zawodnikami. Gratulacje i brawa - mówił do nauczycieli i uczniów z "Kolibra" Ryszard Kacer prezes Komitetu Regionalnego Olimpiady Specjalne Małopolskie.
Do turnieju przystąpiło trzech zawodników z Waganowic: Adrian Bubak, Michał Sokół i Krzysztof Kramarz. Towarzyszyli im Radosław Konieczny (nauczyciel wf.) i Wojciech Czapliński (terapeuta, prezes "Kolibra"). Rywalizację poprzedziły tzw. gry obserwacyjne, podczas których ponad setkę zawodników z Małopolski podzielono na kilka grup. W każdej znaleźli się tenisiści o podobnych umiejętnościach i w podobnym wieku. Osobną grupę stanowiły zawodniczki.
Druga część zawodów to właściwe rozgrywki do dwóch wygranych setów. Zawodnicy na kilkunastu stołach jednocześnie z prawdziwą determinacją walczyli o każdy punkt. Byli i tacy, którzy wieloletnim treningiem osiągnęli poziom niedostępny dla większości zdrowych ludzi.
- I właśnie na takich zawodników trafili nasi chłopcy Adrian i Michał, choć wcześniej, podczas gier obserwowanych nic nie wskazywało na taki potencjał. Ale nasze "Koliberki" pokazały klasę. Obaj wygrali w swoich grupach, dając sobie i nam ogromną radość. Cieszy nas także czwarte miejsce Krzysia, walczył dzielnie o trzecie miejsce i to się liczy - mówili zgodnie opiekunowie chłopców Radosław Konieczny i Wojciech Czapliński.
Chodzi przecież głównie o to, by umożliwić niepełnosprawnym sportowcom możliwość udziału w dobrze przygotowanych zawodach. Dać im szansę na osiągnięcie sukcesu, konfrontację umiejętności. Dlatego każdy otrzymuje medal, jeśli nie ten najważniejszy, to przynajmniej za udział. Ważne jest przede wszystkim współuczestniczenie i radość. Każdy zawodnik otrzymuje także upominek. Sekcja pamiątkowe gadżety.
Współzawodnictwo w ramach olimpiad specjalnych obejmuje wiele dyscyplin sportowych od lekkiej atletyki, poprzez tenis stołowy, po pływanie i jazdę konną. W Waganowicach już myśli się o tym, by spoglądając w przyszłość, przygotowywać młodych sportowców do udziału w tego typu imprezach. Jeśli z lekkoatletyką i tenisem stołowym nie jest tak trudno, to w przypadku pływania czy jazdy konnej łatwo nie będzie. Szkoła ma młody staż, nie posiada sali gimnastycznej, ale jest otwarta na wszelkie możliwości. Korzystanie z programów kierowanych do niepełnosprawnych dzieci umożliwiło im zajęcia na pływalni w Niepołomicach oraz hipoterapię. Ciągłość tych zajęć może przynieść sukcesy. Na razie pozostaje radość z dwóch udanych występów waganowickich uczniów. I prognoza, że może być tylko lepiej.
- Cieszę się, że "Koliber" zaprasza do swych szeregów nowych uczniów. Moja córka jest uczennicą trzeciej klasy. Jej ograniczenia bardziej dotyczą intelektu niż fizyczności, stąd chętnie przyjęłam propozycję włączenia córki do sekcji. Wiem, że będziemy musiały mieć stały kontakt z lekarzem, by skrupulatnie prowadzić książeczkę zdrowia, która jest niezbędnym dokumentem kwalifikującym zawodnika do startu w zawodach. Stawiam w przypadku Uli na lekką atletykę i mam nadzieję, że nie raz będziemy cieszyć się z jej osiągnięć - mówi mama niepełnosprawnej uczennicy. (AJA)