Kapitał na przyszłość

Nie każdy kupujący lub już posiadający mieszkanie zdaje sobie w pełni sprawę z faktu, że taka inwestycja daje szansę na podwyższenie standardu życia po przejściu na emeryturę.

Różne rozwiązania
Osoby starsze bardzo często mają poważne problemy finansowe. Niska emerytura nie wystarcza im na pokrycie rosnących kosztów codziennego życia. Opłaty związane z mieszkaniem, wyżywienie, kupno środków czystości i leków wcale nierzadko przewyższają niewielkie świadczenie otrzymywane z ZUS.

Czy jest to sytuacja bez wyjścia? Niekoniecznie. Większość starszych i bardzo często schorowanych osób najczęściej nie zdaje sobie sprawy z tego, że posiadane własne mieszkanie stwarza szanse na podwyższenie standardu życia w tzw. jesieni życia. Będzie to możliwe dzięki tzw. odwróconej hipotece, która została wprowadzona na mocy ustawy w połowie grudnia ubiegłego roku.

W przypadku odwróconej hipoteki właściciel nieruchomości musi zawrzeć z bankiem umowę, w której zrzeka się praw do mieszkania lub domu po swojej śmierci, zachowując jednak prawo do dysponowania nieruchomością do końca życia. W zamian za to będzie otrzymywał comiesięczną wypłatę z banku przez określony w umowie czas. Odwrócony kredyt hipoteczny daje pole manewru spadkobiercom.

Przeniesienie własności następuje bowiem dopiero po śmierci właściciela domu lub mieszkania. Spadkobiercy mogą w każdej chwili zdecydować się na spłatę pobranych przez zmarłego pieniędzy i zatrzymanie nieruchomości. Niestety, żaden z działających w Polsce banków nie ma jeszcze w ofercie odwróconej hipoteki.

Drugą formą uzyskania stałego miesięcznego dopływu gotówki przez posiadacza nieruchomości jest cywilnoprawna umowa sprzedaży z rentą dożywotnią, oferowana już w naszym kraju przez kilka firm. Nie należy tego jednak utożsamiać z odwróconą hipoteką, choć niekiedy tak się to – błędnie – robi. Jeśli chodzi o skutki prawne, ta umowa jest podobna, jednak zasadniczo różni się od odwróconej hipoteki tym, że nieruchomość staje się własnością firmy wypłacającej dożywotnie świadczenie już z chwilą podpisania umowy.

Dylemat moralny
– Jestem emerytem. Ledwo wiążę koniec z końcem i nie stać mnie nawet na __wykupienie leków _– pisze jeden z naszych czytelników. – Chciałbym poprawić sobie standard życia. Nie śmiem jednak prosić dzieci o pomoc. Rozważałem zawarcie umowy z bankiem. Powiedziałem o tym dzieciom, ale im nie podoba się, że o tym myślę. Uważają, ja zresztą także, że mieszkanie należy się po __mojej śmierci dzieciom. Nie wiem, jak rozwiązać ten dylemat _– dzieli się swoimi wątpliwościami nasz czytelnik.

Nie tylko on jeden ma takie wątpliwości. W naszym kraju przyjęło się, że spadkobiercami są najbliżsi, czyli dzieci. Obywatele bardziej rozwiniętych gospodarczo krajów nie mają takiego dylematu. Tam już dawno przyjęło się uważać, że przekazanie spadku dzieciom nie jest żadnym obowiązkiem. Szczególnie w obliczu zaglądającej w oczy biedy.

Rodzinna umowa
– Często choruję. Mam w związku z tym coraz większe wydatki na leki. Nie mogę zawrzeć umowy z bankiem, bo wcześniej przepisałam mieszkanie córce. Ona jednak nie kwapi się, żeby wspomóc mnie finansowo. Zastanawiam się, czy córka ma jakieś obowiązki wobec mnie? – pyta pani Maria z Krakowa.

Odpowiadając naszej czytelniczce, trzeba podkreślić, że sam fakt przepisania mieszkania na dziecko lub dzieci nie rodzi żadnych dodatkowych skutków prawnych. Obdarowany może poczuwać się do pomocy finansowej, lecz nie ma takiego obowiązku. Są jednak sposoby, żeby wilk był syty i owca cała. Jeżeli nie chcemy przekazywać posiadanego mieszkania lub domu w obce ręce, warto rozważyć zawarcie z dziećmi umowy darowizny z dożywociem.

Zdając sobie sprawę, że nasza emerytura może nie być zbyt duża, warto spisać z dziećmi lub innymi spadkobiercami umowę darowizny z dożywociem. Umowa polega na tym, że w zamian za przeniesienie własności nieruchomości nabywca zobowiązuje się zapewnić darczyńcy dożywotnie utrzymanie.